[เถรี]

จากนั้นพวกเราก็เดินย้อนกลับมาทางเดิมมายังร้านอาหาร ซึ่งเปิดตอน ๑๐ โมงเช้า ถือว่าเหมาะสมมาก เนื่องเพราะว่าอีกร้านหนึ่งที่หน้าตาดูดีนั้นเปิดตอนเที่ยงตรง เข้าไปแล้วก็ต้องสั่งรายการอาหารกับตู้อัตโนมัติ แล้วก็มี "อาม่า" ท่านหนึ่งมีหน้าที่ทำอาหารไว้ให้ นอกจาก "อาม่า" จะทำอาหารได้รวดเร็วผิดคนแก่แล้ว ยังอร่อยอีกต่างหาก..! เพียงแต่กระผม/อาตมภาพเจอไป ๓ ชามใหญ่ ๆ ก็เลยต้องคืนบะหมี่ไก่เท็มปุระไป ๑ ชาม แล้วก็ข้าวหน้าเนื้อแบ่งมาแค่ครึ่งเดียว พร้อมกับบะหมี่ไก่เท็มปุระของตนเอง แค่นี้ก็แทบจะไม่มีปัญญาฉันลงไปแล้ว ครั้นอิ่มออกจากร้านค้ามา พวกเราก็เดินทางกันต่อไป

การเดินทางครั้งนี้นั้นเป็นอะไรที่สนุกสนานมาก เนื่องเพราะว่านอกจากรถไฟ รถเมล์แล้ว ก็ยังเน้นการเดินเท้าอีกต่างหาก เมื่อเดินกลับมาสถานีรถไฟฮิเมจิแล้ว พวกเราก็ขึ้นรถไฟเพื่อไปยังสถานีโกเบ เป็นการขึ้นแบบทันท่วงทีหวุดหวิดอยู่เหมือนเดิม แต่ขอโทษเถอะ..เพิ่งจะหย่อนก้นลงนั่งก็ต้องลงรถแล้ว..!

ถึงสถานีโกเบ สิ่งแรกที่พวกเราทำก็คือไปเติมเงินใส่บัตรกันก่อน ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็เพิ่งจะเข้าใจคำว่า Charge ภาษาอังกฤษที่นี่ โดยปกติแปลว่า "จ่าย" แต่ที่นี่แปลว่า "จ่ายมาซะดี ๆ" ก็คือจะเติมเงินเท่าไรก็จงใส่เข้าไป เล่นเอาตอนแรกนึกว่าเครื่องพังเสียอีก..!

เมื่อพวกเราเข้าไปภายในสถานีกันแล้ว นั่งรถไฟเพื่อประหยัดเวลานิดเดียวเท่านั้น ไม่เช่นนั้นเราสามารถที่จะเดินไปได้เอง ลงจากรถไฟแล้ว พวกเราก็เดินตรงไปตามกูเกิ้ลแม็พบอก เพื่อที่จะไปยังกราบหลวงพ่อโตไดบุทสึของเมืองโกเบ ซึ่งคนส่วนใหญ่แล้วจะรู้จักแต่หลวงพ่อโตวัดโทไดจิองค์หนึ่ง และหลวงพ่อโตที่คามากุระอีกองค์หนึ่ง ส่วนที่เหลือท่านจะสร้างองค์ใหญ่องค์เล็กอย่างไรก็ตาม ข้อมูลคร่าว ๆ ของทางญี่ปุ่นจะบอกว่ามีพระใหญ่อยู่ ๓ องค์ พูดง่าย ๆ ก็คือองค์ที่ ๓ ใครมีอยู่ก็สามารถมั่วได้เลยว่าของตนเองคือลำดับที่ ๓..!