[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ อากาศที่โรงแรม DEL Style Osaka - Shin Umeda ในเขตฟูกุชิมะ เมืองโอซากา อยู่ที่ ๓ องศาเซลเซียส ห้องอาหารยังคงเปิดตรงเวลาเป๊ะเหมือนเดิม แม้ว่าข้าวปลาอาหารของเขาจะมีให้เลือกมากเป็นพิเศษ แต่ด้วยความเคยชิน กระผม/อาตมภาพก็ตักแต่ของซ้ำ ๆ กันกับวันก่อน ฉันแล้วก็ไปนั่งส่งงานรอเวลา

จนกระทั่งทุกคนพร้อม เวลา ๗ โมงครึ่ง พวกเราก็ออกเดินไปยังสถานีรถไฟกลางโอซากา วันนี้พวกเราต้องไปนั่งรถไฟสายชินโอซากา แต่ว่าดวงของพวกเราทำอะไรช้าไม่ได้เพราะว่าที่นี่คือประเทศญี่ปุ่น ไปถึงรถเขาจอดรออยู่บนรางแล้ว วิ่งขึ้นไปยังไม่ทันจะหาที่นั่งได้ รถก็ออกตัวทันที ต้องบอกว่าชีวิตคนญี่ปุ่นค่อนข้างจะเร่งรีบ ต่อให้เป็นผู้สูงอายุ ถ้าขึ้นรถไม่ทันก็แปลว่าจงรอเที่ยวต่อไป..!

พวกเรามาต่อรถไฟด่วนพิเศษที่เรียกกันว่าชินคังเซน หรือที่สมัยแรก ๆ เรียกกันว่ารถไฟหัวกระสุน เพื่อตรงไปยังเมืองฮิเมจิ โดยที่เรานั่งรถเที่ยว ๘ โมงเช้า ใช้เวลา ๒๘ นาทีก็มาถึงเมืองฮิเมจิ ถ้าหากว่าขับรถมาก็ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง นับว่าประหยัดเวลาได้มาก และที่ประหยัดอย่างที่สุดก็คือตั๋วรถไฟเจอาร์พาส ซึ่งเราซื้อเพื่อใช้ในระยะเวลา ๕ วัน ราคา ๑๔,๐๐๐ เยน ถ้าหากว่ามานั่งชินคังเซนแบบนี้ เจอไปเที่ยวละ ๗,๐๐๐ - ๘,๐๐๐ เยน ก็ล่มจมแล้ว แต่เจอาร์พาสเมื่อซื้อแล้วคุณจะนั่งกี่เที่ยว นั่งกี่รอบ เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร..!

เมื่อลงที่สถานีฮิเมจิแล้ว กระผม/อาตมภาพถามถึงระเบียงที่พวกเราจะขึ้นไปถ่ายรูปปราสาทฮิเมจิจากสถานีรถไฟได้ ปรากฏว่าผู้เชี่ยวชาญกลายเป็นกิ้งกือตกท่อ เนื่องเพราะคุณเผือกน้อย (นายเฉลิมเดช รุจิราวรรณ) บอกว่าไม่รู้ว่ามี กระผม/อาตมภาพจึงต้องเป็นคนพาไปเอง ทำให้รู้สึกภูมิใจอยู่นิดหน่อยว่า บางทีผู้เชี่ยวชาญก็ไม่รู้ไปทุกเรื่องเหมือนกัน มุมนี้จะสามารถมองตรง ๆ จากสถานีรถไฟฮิเมจิไปยังปราสาทฮิเมจิเลย

ตอนแรกพวกเราตั้งใจกันว่าถ่ายรูปเสร็จแล้วก็จะไปนั่งรถเมล์ อุตส่าห์ข้ามถนน ๒ รอบ ๓ รอบ เพื่อไปยังท่ารถเมล์ที่ ๖ แต่พอไปถึงแล้ว ดูเวลาปรากฏว่ายังอีกตั้ง ๑๒ นาทีกว่าที่จะรถเมล์จะมา ท้ายสุดกระผม/อาตมภาพก็เลยพาทุกคนเดินดุ่ย ๆ ไปยังปราสาทฮิเมจิเลย..!