[เถรี]

เมื่อเสร็จจากการทำบุญแล้ว กระผม/อาตมภาพตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะถวายปัจจัยเอาไว้ที่วัดท่าซุงแห่งนี้ เนื่องเพราะว่าโดยนิสัยแล้วก็คือทำตามคำสั่งครูบาอาจารย์ตลอดชีวิต พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านบอกว่าเงินเกิดขึ้นที่ไหนให้ทิ้งไว้ที่นั่น พูดง่าย ๆ ว่าไปที่วัดไหน มีคนร่วมบุญด้วย กระผม/อาตมภาพก็จะทิ้งเอาไว้ที่วัดนั้นเสมอ

มีเพียงครั้งเดียวที่ไม่สามารถจะทิ้งเอาไว้ได้ ก็คืองานภาวนาพระคาถาเงินล้านที่ลานน้ำพุเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ ซึ่งกระผม/อาตมภาพเป็นประธานในงาน ญาติโยมทำบุญมา ๔ แสนกว่าบาท แต่ว่าผู้จัดงานนั้นกลับเป็นฆราวาส กระผม/อาตมภาพไม่ทราบเหมือนกันว่าจะเอาเงินจากศรัทธาญาติโยม ซึ่งก็คือสังฆทานดี ๆ นี่เอง ไปมอบให้กับเจ้าภาพที่เป็นฆราวาสได้อย่างไร เนื่องเพราะว่าไม่ใช่สงฆ์ จึงเป็นงานเดียวที่ได้ติดเงินที่รับทำบุญจากญาติโยมกลับวัด และไปลงบัญชีสังฆทานไว้แทน

ในเมื่อเวลาฉุกละหุกมาก เพราะว่าเลยเพลไปมากแล้ว กระผม/อาตมภาพรวบถุงได้ก็ถวายให้หลวงพ่อโอ (พระครูสมุห์พิชิต ฐิตวีโร) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดจันทาราม (ท่าซุง) ซึ่งเป็นระดับครูบาอาจารย์ ตั้งแต่สมัยที่เป็นพระบวชใหม่ หลวงพ่อโอท่านเดินไม่ค่อยจะถนัด ญาติโยมประคองซ้ายประคองขวาอยู่ รับถุงใส่เงินจากกระผม/อาตมภาพแบบงง ๆ ทักทายกันได้แค่ไม่กี่คำ กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวขึ้นรถออกจากวัดท่าซุงมาหาข้าวกล่องฉันกลางทาง เนื่องเพราะว่าต้องรีบกลับไปยังวัดอุทยาน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี เพื่อจัดกระเป๋าเตรียมที่จะเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นภายในคืนนี้

การเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นในคืนนี้นั้น ได้รับนิมนต์จากคุณเผือกน้อย (นายเฉลิมเดช รุจิราวรรณ) ผู้ซึ่งทำหน้าที่ถอดบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนนี้ จากเสียงเป็นอักษรมาตั้งแต่ต้น ซึ่งเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นเป็นว่าเล่น จนคนเขาแซวกันว่า "น่าจะไปแอบมีลูกเอาไว้ที่ประเทศญี่ปุ่น จนต้องเดินทางไปเยี่ยมบ่อย ๆ กระมัง ?"

เมื่อกระผม/อาตมภาพปรารภในสิ่งที่คาใจว่า เคยเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น แต่ไม่ได้ไปกราบหลวงพ่อโตคามากุระ คุณเผือกน้อยจึงได้นิมนต์ให้กระผม/อาตมภาพไป และต้องการให้เกิดความแปลกใหม่ในชีวิต จึงได้ทำการจองตั๋วรถไฟ เพื่อที่จะเดินทางโดยรถไฟ ซึ่งเป็นขนส่งสาธารณะมีชื่อเสียงของประเทศญี่ปุ่น พูดง่าย ๆ ว่าตลอดระยะเวลาซึ่งอยู่ญี่ปุ่นนั้น เราจะเดินทางด้วยรถไฟเกิน ๙๕ เปอร์เซ็นต์ กระผม/อาตมภาพเองชอบอะไรที่ง่าย ๆ และแปลกใหม่แบบนี้อยู่แล้ว จึงได้เผลอตกปากรับคำไป