[เถรี]

มาทราบความจริงภายหลังว่า ท่านผู้รักษาราชการผู้กำกับนั้น ท่านไม่ได้รับความสะดวกสบายในการเข้าบ้านพัก เนื่องเพราะว่าผู้ที่มาร้านค้าชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุนก็ดี ตลาดริมแคววัดท่าขนุนก็ตาม บางทีก็ไปจอดรถขวางทางเข้าบ้านของท่าน ก็เลยทำให้ท่าน "ฟิวส์ขาด" ถึงขนาดขอเรียกคืนพื้นที่ขึ้นมา..!

โดยที่อ้างว่าไม่ได้ทำเรื่องขอใช้งาน ทั้ง ๆ ที่ตนเองก็เพิ่งมาไม่นาน ข้อมูลอะไรก็ไม่ได้รับอย่างรอบด้าน เอกสารหลักฐานอะไรก็ไม่มียืนยัน จึงทำให้บรรดาคณะกรรมการถกกันระเบิดเถิดเทิง จนกระผม/อาตมภาพต้องออกปากห้ามว่า "สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ให้ถือว่าเป็นเรื่องของตัวบุคคล ไม่เช่นนั้นแล้วจะเป็นการดันเอาหน่วยงานต่าง ๆ ไปเป็นคู่กรณีของสถานีตำรวจภูธรอำเภอทองผาภูมิ ซึ่งไม่น่าจะใช่"

ในเมื่อตัวบุคคลท่านแค่รักษาราชการ แล้วเดี๋ยวผู้กำกับคนใหม่ก็จะมาถึง ถึงเวลานั้นแล้ว เราค่อยมาจับเข่าคุยกันให้รู้เรื่องอีกทีหนึ่ง สำหรับท่านใดที่ท่านไม่ได้รับความสะดวกสบายแล้วใช้อำนาจของท่าน บุคคลประเภทนี้เราก็ต้อง "ยกขึ้นหิ้ง" เอาไว้ อย่าไปยุ่งกับท่านก็แล้วกัน

โดยเฉพาะสิ่งที่พวกเราทั้งหลายทำนั้น ไม่มีอะไรที่ทำเพื่อตนเองเลย เป็นการทำเพื่อชุมชนทั้งสิ้น ถ้าหากว่าชุมชนมีการทำมาหากินสะดวกสบาย เราก็จะมีอาชญากรรมน้อยลง หรือว่ามีเรื่องของการเครียดจนกระทั่งก่อเรื่องไม่ดีไม่งาม ทะเลาะเบาะแว้งกันน้อยลง ถ้าท่านเห็นว่าไม่สมควร เรียกคืนพื้นที่ไป เราก็เต็มใจที่จะคืนให้ แต่ถ้าคดีความต่าง ๆ เกิดขึ้นมากแล้ว ท่านต้องเหน็ดเหนื่อยมาแก้ไข ก็แล้วแต่ท่านจะดำเนินการไปก็แล้วกัน เมื่อกระผม/อาตมภาพห้ามทัพเอาอย่างนี้ การประชุมถึงจะได้เปลี่ยนไปในด้านที่ดี

ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า การแก้ปัญหานั้นต้องแก้กันด้วยเหตุด้วยผล ถ้าหากว่าเป็นปัญหาอย่างที่เป็นอยู่นี้ ก็ต้องอาศัยหลักฐาน ไม่ว่าจะเป็นเอกสารหนังสืออนุญาตต่าง ๆ ก็ตาม ไม่ใช่การที่เราจะมาใส่อารมณ์เข้าหากัน ซึ่งมีแต่จะสร้างความแตกแยกเสียเปล่า ๆ ดังนั้น..ใครที่จะคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดีกับเรา เราก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ปล่อยผ่านไป ส่วนใครที่คิดดี พูดดี ทำดีกับเรา เราก็จดจำไว้ มีโอกาสเมื่อไรค่อยตอบแทนบุญคุณของท่านไปก็แล้วกัน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๓ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)