[เถรี]

คาถาอีกบทหนึ่งนั้น ตอนเรียนบาลี ครูบาอาจารย์ท่านสอนมา ก็คือคาถานางฟ้าผู้พิทักษ์พระไตรปิฎก บางคนเรียกว่าคาถาสุนทรีวาณี ก็คือ มุนินทะ วะทะนัมพุชะ คัพภะสัมภวะ สุนทะรี ปาณีนัง สะระณัง วาณี มัยหัง ปิณะยะตัง มะนัง ซึ่งบทนี้ในปัจจุบัน พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี (ธงชัย ธมฺมธโช ป.ธ. ๖) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะใหญ่หนกลาง กำชับนักเรียนบาลีอยู่เสมอว่าให้ท่องเอาไว้ ท่านเองสอบบาลีได้ก็เพราะอาศัยคาถาบทนี้แหละ..! แต่เนื่องจากว่ากระผม/อาตมภาพจะสอบบาลีเมื่อไร ก็ป่วยหนักชนิดไม่มีเรี่ยวแรงที่จะไปสอบ จึงไม่มีโอกาสที่จะได้ใช้เลย

ส่วนบทล่าสุดที่ใช้ในการกำกับเหรียญเสริมปัญญาก็คือพระคาถาที่ว่า ปัญญาเสฏฐัง ปัญญาพะลัง ปัญญาปาสาทิโก ปัญโญภาโส ปัญญาปัชโชโต ปัญญาระตะนัง ภูริปัญโญ มหาญาณัง สัมปะฏิจฉามิ ซึ่งบทนี้มีผู้นำไปใช้แล้วได้ผลมาก รายงานเข้ามาอยู่เสมอ ๆ

จึงทำให้คิดว่าถ้าหากว่าเด็ก ๆ หรือว่าท่านใดที่จะสอบ เกิดไม่มั่นใจในความสามารถของตัวเอง แล้วคิดจะ "มู" ดูบ้าง ก็เลือกเอาตามสบายว่าจะใช้คาถาบทไหน กระผม/อาตมภาพเองนั้น ต่อให้มั่นใจในตัวเองขนาดไหนก็ตาม ก็ยังอาศัยภาวนาพระคาถาเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับตนเองเข้าไปด้วยเสมอ จึงเป็นอะไรที่ต้องบอกว่า ถ้าเราอ่านหนังสือมา ความจำดี คาถาดี โอกาสที่ท่านจะสอบคะแนนเต็มร้อยเหมือนกระผม/อาตมภาพก็น่าจะอยู่ไม่ไกล..!

เมื่อออกจากวัดสามพระยา วรวิหาร กระผม/อาตมภาพก็เดินทางไปร่วมฉลองสัญญาบัตรพัดยศของพระวชิรวาที, ผศ., ดร. (กล้า วีรรตโน) รองเจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรี เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ วรวิหาร ที่ถนนดำเนินเกษม ตำบลคลองกระแชง อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี ไปถึงก็เจอพระเถระมากหน้าหลายตาที่ต้องไปกราบเท้ารายงานตัวเป็นลำดับไป