[เถรี]

ในเรื่องที่ครูบาอาจารย์สั่งแล้วกระผม/อาตมภาพไม่ได้ทำ หรือว่าทำไม่ได้อย่างที่ท่านสั่ง ในชีวิตนี้ก็มีเพียง ๒ เรื่องเท่านั้น

เรื่องแรกก็คือวันหนึ่งที่หลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านปรารภให้กระผม/อาตมภาพลงเทศน์วันพระแทนท่าน กระผม/อาตมภาพเองทราบดีว่า ถ้าขืนทำเช่นนั้นก็จะกลายเป็นเป้า ให้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวประเดประดังเข้ามา เกรงว่าจะรับสถานการณ์ไม่ไหว จึงได้ปฏิเสธหลวงพ่อท่านไป..!

ท่านก็ยังย้ำว่า "ใบฎีกาเท่ากับเป็นฐานานุกรมของหลวงพ่อ ในเมื่อเจ้าของฐานานุกรมสั่งก็ต้องทำ" กระผม/อาตมภาพก็ยังกราบเรียนว่า "ขอเถอะครับหลวงพ่อ กระผมกลัวโดนคนอื่นถีบตกธรรมาสน์ครับ..!" หลวงพ่อท่านจึงได้ปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไปเฉย ๆ

เรื่องที่ ๒ ก็คือเรื่องที่ท่านสั่งให้เก็บทองคำเป็นทุนสำรองสำหรับวัดอย่างน้อย ๕๐๐ บาท ยังไม่ทันจะครบ ๑๐๐ บาทก็เกิดเหตุเปลี่ยนแปลงขึ้นมาเสียก่อน กระผม/อาตมภาพจึงไม่ได้คิดที่จะเก็บทองคำไว้เป็นทุนสำรองของวัดอีก มาถึงปัจจุบันเพิ่งจะทราบว่า ทำไมท่านถึงได้สั่งเอาไว้อย่างนั้น เนื่องเพราะว่าราคาทองคำปีนั้นกับปีปัจจุบันต่างกันถึง ๑๐ กว่าเท่าทีเดียว..!

สำหรับวันนี้ เมื่อทำการภาวนาพระคาถาเงินล้านเสร็จแล้ว ก็ได้นั่งเป็นเนื้อนาบุญให้ท่านทั้งหลายได้ร่วมบุญในวันนี้ เงินที่รับมาทั้งหมดก็มอบหมายให้กับทางพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ.,ดร. เอาไว้สำหรับบูรณปฏิสังขรณ์สิ่งต่าง ๆ ในวัดอุทยานแห่งนี้ ได้ยินว่าท่านจะนำไปปิดทองพระชำระหนี้สงฆ์ ส่วนตัวกระผม/อาตมภาพเองก็ต้องเดินหน้ามืดตาลาย เพราะว่ายาหมดฤทธิ์ กลับไปสู่ที่พักของตน..!

หลังจากฉันเพลแล้วก็ต้องมาไล่ตามกระทู้ ซึ่งไอ้ตัวเล็กเปิดตั้งแต่เช้ามืด โดยให้ร่วมบุญกฐินปลดหนี้ วัดน้อย (หลวงพ่อเนียม) อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งเป็นกฐินปลดหนี้ประจำปี ๒๕๖๘ โดยเปิดให้บูชาพระสมเด็จคำข้าวมหาลาภปลดหนี้ ๒ แผ่นดิน (พิมพ์ใหญ่) ซึ่งตอนแรก กระผม/อาตมภาพตั้งใจเอาไว้ว่าจะแบ่งปัจจัยส่วนหนึ่งไปถวายหลวงพ่อพระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ ป.ธ. ๗ เจ้าอาวาสวัดหนองโพ รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี ในงานฉลองหลวงพ่อโตวัดศรีธรรมโมทยะ ประเทศศรีลังกา