[เถรี]

ที่ดินต่อไปหนักกว่านั้นอีก ก็คือที่ดินเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า โดยเฉพาะเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรตะวันตก ซึ่งเป็นมรดกโลก ไม่สามารถที่จะแตะต้องอะไรได้เลยแม้แต่น้อย

ดังนั้น..บรรดากะเหรี่ยงต่าง ๆ ที่อยู่ในทุ่งใหญ่ฯ มาก่อน จึงลำบากมาก บรรดาท่านที่เคยอยู่แถวทุ่งพระฤๅษีก็ดี ห้วยซ่งไท้ก็ดี ห้วยทิคองก็ดี ตลอดจนกระทั่งบ้านทินวย ถ้าลึกเข้าไปทางด้านในก็เป็นห้วยเซซาโหว่ บ้านจะแก บ้านแม่กะสะ บ้านไล่โว่ เหล่านี้เป็นต้น ก็ล้วนแล้วแต่โดนกดดัน บีบคั้น ไม่สามารถที่จะทำกินอะไรได้ จนกระทั่งต้องพยายามปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบัน

ที่ดินต่อไปที่จะกล่าวถึง ซึ่งไม่ควรที่จะต้องมายุ่งด้วยเลยก็คือที่ดินสหกรณ์นิคมทองผาภูมิ กระผม/อาตมภาพก็ไม่ทราบว่าเขาหลับหูหลับตาประกาศที่ดินไปได้อย่างไร กว้างไกลขนาดนั้น ? ปากทางเข้าสหกรณ์นิคมทองผาภูมินั้น ห่างจากสามแยกทองผาภูมิประมาณ ๑๘ กิโลเมตร แต่ว่าที่ดินหลังวัดท่าขนุน ซึ่งติดแม่น้ำแควน้อย อยู่ภายใต้การครอบครองของสหกรณ์นิคมทองผาภูมิ..! กระผม/อาตมภาพจะขออนุญาตใช้พื้นที่ ต้องวิ่งไปถึงสหกรณ์นิคมทองผาภูมิเพื่อทำเรื่องขอใช้ ทั้ง ๆ ที่อยู่ห่างไกลกันขนาดนั้น แต่ว่ากลับมีสิทธิ์ครอบครอง

ที่ดินต่อไปก็คือที่ดินในสังกัดของกรมเจ้าท่า โดยเฉพาะในบริเวณหน้าเมืองกาญจนบุรี ซึ่งก่อนหน้านี้ ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า มีบรรดาแพอาหาร แพเทคต่าง ๆ มากมายมหาศาล ปัจจุบันนี้โดนกวาดออกไปอยู่ในจุดที่สมควรกันหมดแล้ว เนื่องเพราะว่าส่วนหนึ่งเป็นที่ดินราชพัสดุ อีกส่วนหนึ่งเป็นที่ดินในเขตดูแลของกรมเจ้าท่า

หลังจากนั้นก็มีที่ดินของกรมทางหลวง ตัดถนนมาให้ยังไม่พอ ยังมีข้อบังคับอีกว่า จากกึ่งกลางทางหลวงออกไปด้านละ ๑๓ เมตร ก็คือเขตทางหลวง ซึ่งสมัยก่อนจะมีหลักปูนปักเอาไว้ มีคำว่า ขทล. ก็คือเขตทางหลวงนั่นเอง

กระผม/อาตมภาพเองสร้างอาคารใต้ฐานสมเด็จองค์ปฐม ๒๑ ศอกหน้าวัด โดยที่ฐานบันไดนั้นแปะอยู่ตรงจุด ๑๓ เมตรพอดิบพอดี..! ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าหากว่ามีการขยายถนน คุณก็จะโดนทุบแน่นอน แต่กระผม/อาตมภาพได้แจ้งต่อเจ้าหน้าที่ไปแล้วว่า ถ้าหากว่ามีอะไรที่เกี่ยวข้องกับการก่อสร้าง ทำให้เกิดความยากลำบาก หรือว่าความยุ่งยากในการสัญจร ก็อนุญาตให้ทุบได้ แต่ว่าช่วยทำในส่วนที่เหลืออยู่ให้สวยงาม และสามารถขึ้นไปสักการะสมเด็จองค์ปฐมได้ด้วย