[เถรี]

แม้กระทั่งในอดีต ก่อนที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นในโลก บรรดาครูบาอาจารย์ต่าง ๆ ในอดีตก็มีถึง ๖๒ สำนัก ซึ่งแต่ละสำนักนั้นก็เก่งกล้าสามารถทั้งสิ้น ประกอบไปด้วยปุพพันตกัปปิกทิฏฐิทั้งหมด ๑๘ สำนัก และอปรันตกัปปิกทิฏฐิ ๔๔ สำนัก รวมทั้งสิ้น ๖๒ สำนัก

๑๘ สำนักแรกนั้น สามารถที่จะระลึกชาติได้มากบ้างน้อยบ้าง จึงแสดงลัทธิของตนตามการที่ตนรู้เห็น อีก ๔๔ สำนักนั้นสามารถที่จะเห็นอนาคต ว่าคนและสัตว์ตายแล้วไปเกิดที่ใดบ้าง ก็แสดงไปตามความสามารถของตนที่รู้เห็น มากน้อยต่างกันไป ในด้านของการปฏิบัติสมาธิก็สูงสุดถึงระดับสมาบัติ ๘

แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ในระยะแรกก็ยังต้องศึกษาจากท่านทั้งหลายเหล่านี้ แล้วด้วยความที่พระองค์ท่านสั่งสมบารมีมา เพื่อขนถ่ายสัตว์โลกออกจากวัฏสงสาร จึงเห็นว่าไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ที่แท้จริง แล้วพระองค์ท่านก็ค้นพบมัชฌิมาปฏิปทา ตลอนจนกระทั่งอริยสัจ ๔ นำพาพวกเราทั้งหลายหลุดพ้นเข้าสู่พระนิพพานมามากมายนับไม่ถ้วน ซึ่งมัชฌิมาปฏิปทาก็คือหนทาง ๘ ประการ ตั้งแต่สัมมาทิฏฐิ ไปจนถึงสัมมาสมาธิ เมื่อย่อลงมาแล้วก็คือเหลือ ศีล สมาธิ ปัญญา นั่นเอง

ดังนั้น..สำนักไหนก็ตาม ถ้าปฏิเสธในเรื่องของศีล สมาธิ ปัญญา แถมยังเก่งกล้าสามารถระดับที่ว่าไม่ใช่หนทางพ้นทุกข์ ต้องทางของท่านเท่านั้น ถ้าอยู่ในลักษณะอย่างนั้น เราก็ยกให้ท่านไปเถิด บุคคลที่เก่งกล้ากว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น กระผม/อาตมภาพไม่กล้าที่จะคบหาสมาคมด้วย ขออยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ ปฏิบัติตามองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่อไปจะดีกว่า

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๕ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)