[เถรี]

แต่ด้วยความที่ว่าบรรดาพระราชาคณะหลายท่านก็เกรงใจ เนื่องเพราะว่าพวกเราพรรษามากกว่า อย่างเช่นท่านเจ้าคุณชะโลม - พระศรีวชิรสุธี (ชะโลม ปญฺญาวชิโร ป.ธ. ๙) เจ้าคณะอำเภอห้วยกระเจา ซึ่งถ้าหากว่าต้องขึ้นอาสน์สงฆ์ในงานเดียวกันเมื่อไร ท่านก็จะนั่งต่อจากกระผม/อาตมภาพอยู่เสมอ จึงทำให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นขยับไปอยู่ข้างท้าย ส่วนเจ้าคณะอำเภอที่มีอายุกาลพรรษามากกว่า ท่านนั่งข้างหน้าไป ก็ถือว่าถูกต้องตามพระวินัยแล้ว ในเรื่องของตำแหน่งนั้นเป็นเรื่องของทางโลก พระเราควรที่จะเคารพกันด้วยทางธรรมมากกว่า

ครั้นถึงเวลา ท่านนายอำเภอสังขละบุรีเป็นประธานจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย พิธีกรซึ่งอาราธนาศีลเป็นภาษาไทยแล้วตะกุกตะกักมาก เนื่องเพราะว่าถนัดที่จะอาราธนาแบบมอญมากกว่า แต่ปรากฏว่าบรรดาพระสงฆ์ชาวมอญที่มานั้น ตำแหน่งใหญ่สุดก็แค่เจ้าคณะตำบล จึงทำให้พระสังฆาธิการเจ้าคณะปกครองระดับสูงกว่า ไม่ว่าจะเป็นรองเจ้าคณะอำเภอ เจ้าคณะอำเภอ ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัด รองเจ้าคณะจังหวัด เหล่านี้เป็นต้น ขึ้นกันไปจนเต็มอาสน์สงฆ์เสียแล้ว ท่านทั้งหลายเหล่านั้นก็เลยต้องมารับทักษิณานุปทานหลังการเจริญพระพุทธมนต์แล้ว

กระผม/อาตมภาพเจริญพระพุทธมนต์ไปก็สงสัยว่า ตนเองก็ข้ามในเรื่องของปีติไปเนิ่นนานแล้ว ในเรื่องของวิตก วิจาร ก็ยิ่งข้ามไปหลายชาติแล้ว ทำไมวันนี้ถึงได้นั่งสัปหงกได้..! มารู้เอาทีหลังว่าน้ำที่บรรดาสามเณรเอามาประเคนให้นั้น ก็คือน้ำกัญชา ก็ได้แต่ร้องออกมาว่า "กูโดนอีกแล้ว..!"

จำได้ว่าไปโดนน้ำกัญชามาครั้งหนึ่งที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) หมดสภาพถึงขนาดต้องกราบขออนุญาตพระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี (สมชาย พุทฺธญาโณ ป.ธ. ๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๔ ว่าขออนุญาตไปนอน เพราะว่านั่งไม่ไหว แต่ว่าวันนี้เนื่องจากขึ้นอาสน์สงฆ์ไปแล้ว ก็เลยต้องกัดฟันนั่งจนกระทั่งงานจบ รับปัจจัยไทยธรรมแล้วขอตัวกลับเลย ไม่เช่นนั้นคงได้นั่งหลับคาวงข้าวอย่างแน่นอน..!

ออกมาถึงในตลาดสังขละบุรีแล้ว ไปสั่งอาหารจากร้านนครปฐมโภชนาเจ้าเก่า บอกว่า "เอาเหมือนเดิม" อีกฝ่ายก็จัดแจงทำข้าวราดผัดกะเพราหมูกรอบไข่ดาวมาให้ รีบฉันแล้วนอนหมดสภาพยาว ๆ เพื่อที่จะเดินทางไปยังวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) เนื่องเพราะว่าช่วงบ่ายมีงานสอบอุปสมบทกรรมภาคปฏิบัติ ก็คือต้องไปสอบบรรดาว่าที่พระอุปัชฌาย์ ว่าสามารถที่จะลำดับขั้นตอนในการบรรพชาอุปสมบทได้คล่องตัวขนาดไหน ?