[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๔ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพเดินทางขึ้นไปยังวัดวังก์วิเวการาม ตำบลหนองลู อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ตั้งแต่เช้า เนื่องจากได้รับฎีกานิมนต์จากพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙) เจ้าอาวาสวัดไชยชุมพลชนะสงคาม (พระอารามหลวง) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ให้ไปร่วมเจริญพระพุทธมนต์ในงานบำเพ็ญกุศลครบ ๑๑๔ ปีชาตกาล พระเดชพระคุณพระราชอุดมมงคล วิ. หรือที่พวกเราเรียกกันแบบคุ้นเคยว่า "หลวงพ่ออุตตะมะ"

เหตุที่ต้องขึ้นแต่เช้าหลังจากที่เจริญพระกรรมฐานและทำวัตรเช้าแล้ว โดยไม่ออกบิณฑบาต ก็เพราะว่าช่วงสายบรรดารถบรรทุกขนาดใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นรถพ่วงหรือว่ารถหัวลาก จะวิ่งขึ้นสังขละบุรีเป็นจำนวนมาก ถ้าหากว่าต้องตามหลังรถทั้งหลายเหล่านั้นโดยที่แซงไม่ได้ ก็จะเป็นอะไรที่อนาถชีวิตมาก..! ขนาดนั้นก็ตาม น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) พลขับประจำตัว ยังต้องแซงไปไม่ต่ำกว่า ๒๐ คัน แล้วยังไปคลานตามก้นอีกนานมาก เนื่องเพราะว่าอยู่ในระยะที่แซงไม่ได้ จนกระทั่งเกือบจะหลุดมาถึงสามแยกด่านเจดีย์สามองค์แล้ว จึงสามารถที่จะแซงได้

กระผม/อาตมภาพคิดว่าตนเองฉลาดมากแล้ว แต่พอไปกราบสักการะหลวงพ่อหยกขาวและสังขารหลวงพ่ออุตตะมะแล้ว เจอกับท่านพระครูชาตรี (พระครูสุตกิจวรการ) รองเจ้าคณะอำเภอสังขละบุรี พระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ ทั้ง ๒ ท่านบอกว่า "มาตั้งแต่เมื่อวาน นอนค้างอยู่ที่นี่" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่กลืนน้ำลาย เนื่องเพราะว่าตนเองไม่ได้มีเวลามากมายขนาดนั้น จึงต้องเสี่ยงดวงมาในตอนเช้าแบบนี้

หลังจากนั้น เมื่อบรรดาพระเถรานุเถระที่ได้รับฎีกานิมนต์ทยอยกันมา ปรากฏว่ามีหลายท่านที่มาไม่ทันเวลา อย่างเช่นว่า ดร. พระครูศุภชัย (พระครูสิริกาญจนาภิรักษ์, Ph.D.) เจ้าคณะอำเภอบ่อพลอย เป็นต้น จึงทำให้กระผม/อาตมภาพเองยังรู้สึกว่า ตนเองคิดถูกแล้วที่ยอมออกมาแต่เช้ามืด เนื่องเพราะว่าการคลานตามรถใหญ่ไปทีละน้อยนั้น เป็นอะไรที่เสียสุขภาพจิตเป็นอย่างยิ่ง

เพียงแต่ว่าวันนี้พิธีกรประกาศชื่อของกระผม/อาตมภาพอยู่อันดับที่ ๓ ก็คือเริ่มด้วยพระเดชพระคุณพระโสภณกาญจนาภรณ์ (ทอมสันต์ จนฺทสุวณฺโณ ป.ธ. ๔) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี หลวงพ่อพระมหานรินทร์ (พระครูกาญจนสิรินธร) ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี แล้วก็ตามด้วยพระครูวิลาศกาญจนธรรม ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี

กระผม/อาตมภาพที่นั่งสนทนาอยู่กับหลวงพ่อพระมหานรินทร์ และหลวงพ่อโท (พระครูวิสาลกาญจนกิจ) เจ้าอาวาสวัดตะคร้ำเอน รองเจ้าคณะอำเภอท่ามะกา หันมองหน้ากัน แล้วก็พูดเหมือนใจเดียวกันว่า "ให้บรรดาเจ้าคุณท่านอยู่ข้างหน้าไป พวกเราหลบอยู่หลัง ๆ หน่อย"