[เถรี]

อีกอย่างหนึ่งก็คือ "ป๋าลอ" เป็นลูกตังเกสมุทรสาคร ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อสุด (พระครูสมุทรธรรมสุนทร) วัดกาหลงมาก่อน หลังจากนั้นจึงไปฝากตัวเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวัดท่าซุง ดังนั้น..ป๋าลอจึงสักยันต์ตะกร้อ หลวงพ่อสุด วัดกาหลง เอาไว้เต็มศีรษะ จึงไม่ใช่ว่าใครจะไปจับศีรษะ "ป๋าลอ" เล่นได้ง่าย ๆ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการขอขมาครูบาอาจารย์เสียก่อน

เมื่อถึงเวลาพันด้ายสายสิญจน์ในการสืบชะตาให้ท่านเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ต้องมาทำหน้าที่จุด "เทียนค่าคิง" แทน "ป๋าลอ" เพราะว่าท่านไม่สามารถที่จะลุกมาได้ เมื่อพระพิธีสวดสืบชะตาไป จนกระทั่ง "พระ" ท่านบอกว่า "ให้เตรียมสายสิญจน์สำหรับผูกขวัญถวายป๋าลอ แล้วพรมน้ำมนต์ด้วย" เนื่องเพราะว่าป๋าลอท่านไม่เคยเข้าพิธีนี้มาก่อนเลย จึงต้องมีการปัดสิ่งที่ไม่ดีออกก่อน แล้วขณะเดียวกันก็ผูกขวัญกันสิ่งไม่ดีเข้าด้วย..!

คาถาปัดออกก็คือ นำเอาน้ำมนต์ลูบจากแขนขวาลงไปที่พานสืบชะตา ๓ ครั้ง หรือบางคนก็เรียกว่าพานสะเดาะเคราะห์ โดยว่าคาถา "พุทธัง ปัจจักขามิ ธัมมัง ปัจจักขามิ สังฆัง ปัจจักขามิ" ๓ รอบ

หลังจากนั้นก็รูดจากแขนซ้ายลงไปที่พานสะเดาะเคราห์ว่า "พุทธัง ปัจจักขามิ ธัมมัง ปัจจักขามิ สังฆัง ปัจจักขามิ" ๓ รอบเช่นกัน

แล้วก็รูดจาก ๒ บ่าลงไปที่อก ผ่าลงไปที่ฝ่ามือว่า "สมุหะเนยยะ สมุหะนะติ สมุหะคะโต สีมาคะตัง พัทธะเสมายัง สมุหะนิตัพโพ เอวังเอหิ นะหลุด โมถอน พุทคลอน ธาเคลื่อน ยะเลื่อน หล่นหาย"