[เถรี]

หรือถ้าจะเอาให้มากกว่านั้น ก็ยกจิตขึ้นไปกราบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบนพระนิพพาน ตั้งใจสวดสาธยายถวายเป็นพุทธบูชา กำหนดใจเอาไว้ว่า ถ้าหากว่าจบจากการสวดมนต์นี้ เราก็จะกลับลงไปทำหน้าที่ของเราเหมือนเดิม โดยที่แบ่งความรู้สึกส่วนหนึ่งอยู่ที่ภาพพระ หรือว่าอยู่ที่พระนิพพาน หรือว่าถ้าหากว่าหมดอายุขัย ตายลงไปก็ดี หรือเกิดอุบัติเหตุอันตรายใด ๆ ก็ตาม เราก็ขออยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้แห่งเดียวเท่านั้น

ดังนั้น..ถ้าหากว่าท่านทั้งหลาย โดยเฉพาะญาติโยมผู้ปฏิบัติธรรม สามารถทำได้ ทำดี ทำถูก จะเห็นว่าการสวดมนต์ไหว้พระนั้น เป็นสิ่งที่สามารถสร้างสมาธิให้เกิด กด รัก โลภ โกรธ หลง ให้ดับลงชั่วคราวได้ สามารถที่จะสร้างทิพจักขุญาณให้เกิดก็ได้ สามารถที่จะยกจิตของตนขึ้นสู่ภพภูมิอื่น ๆ หรือว่าพระนิพพานก็ได้

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ใครก็ตามที่บอกว่า "ไม่ได้บวชมาเพื่อสวดมนต์ไหว้พระ" กระผม/อาตมภาพก็ว่า "ท่านทั้งหลายน่าจะบวชมาแล้วเสียชาติไปเปล่า ๆ..!" เพราะว่าครูบาอาจารย์ของกระผม/อาตมภาพบอกว่า "การทำหน้าที่ของพระภิกษุสามเณรที่ดีนั้น ก็คือการ "ทำวัตรสวดมนต์ ท่องบ่นภาวนา ศึกษาเล่าเรียน พากเพียรปฏิบัติ" ถ้าท่านทั้งหลายสามารถตีความ และกระทำได้ถูกต้อง ท่านก็จะเป็นกำลังใหญ่ในพระพุทธศาสนาภายหน้า แต่ถ้าหากว่าท่านทำไม่ได้ถูกต้อง แต่ว่าพากเพียรที่จะทำ คุณงามความดีที่ค่อย ๆ สะสมตัวอยู่ ท้ายที่สุดก็จะส่งผลให้ท่านทั้งหลายก้าวไปสู่ภพภูมิที่ดีจนได้

เมื่อสวดมนต์ไหว้พระเสร็จเรียบร้อยแล้ว กราบลาพระ กระผม/อาตมภาพก็ได้เข้าไปกราบหลวงพ่อเจ้าคุณแย้ม ถวายปัจจัยสนับสนุนการฝึกซ้อมอบรมเพื่อเข้าสอบพระอุปัชฌาย์ของคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ครั้งนี้ เป็นจำนวนเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท

พระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าคุณแย้มท่านบอกว่า "ด้วยความที่รบกวนญาติโยมมาตลอด ๑๕ วัน ในช่วงอบรมบาลีก่อนสอบ ก็เลยทำให้ไม่กล้าที่จะรบกวนโยมในตอนที่ฝึกซ้อมอบรมเพื่อเข้าสอบพระอุปัชฌาย์ ก็ได้แต่อาศัยบรรดาพระสังฆาธิการที่พอมีกำลังร่วมกันถวายปัจจัยมา เพื่อเป็นค่าภัตตาหาร ค่าน้ำปานะ ตลอดจนกระทั่งสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ในการฝึกซ้อมอบรม อย่างเช่นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ท่านก็ถวายมาครั้งนี้ ๑๐๐,๐๐๐ บาท ขอให้ทุกท่านโมทนา"