[เถรี]

ทำให้นึกถึงพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ (นิยม ฐานิสฺสโร ป.ธ. ๙) อดีตเจ้าคณะใหญ่หนกลาง อดีตคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช อดีตเจ้าอาวาสวัดชนะสงคราม ราชวรมหาวิหาร ซึ่งใคร ๆ ว่าท่านดุ มานึกว่าคงเป็นประเภทเดียวกัน ก็คือเรื่องอะไรถ้าเป็นทางการก็จะเอาจริงเอาจังและเด็ดขาดมาก แต่ถ้าหากว่านอกเวลา ท่านก็พูดคุยด้วยสนุกสนาน แถมยังสอนกระผม/อาตมภาพดูวัตถุมงคลอีกด้วย..!

แม้กระทั่งปัจจุบันนี้ก็คือพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ เจ้าอาวาสวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ซึ่งใคร ๆ ก็ว่า "หลวงพ่อแย้มท่านดุ" แต่กระผม/อาตมภาพเองบางทีก็นั่งเถียงฉอด ๆ ประมาณ "เถียงคำไม่ตกฟาก" ซึ่งเรื่องพวกนี้คุ้นเคยกับท่านมาตั้งแต่สมัยท่านยังเป็นพระครูโสภณปัญญาวุธ เลขานุการเจ้าคณะภาค ๑๔ จนกระทั่งมาเป็นพระพิพัฒน์วิริยาภรณ์ มาเป็นพระราชวิริยาลังการ มาเป็นพระเทพศาสนาภิบาล จนกระทั่งเป็นพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร.

พูดง่าย ๆ ว่า "รู้เช่นเห็นชาติกัน" รู้ว่าเจ้านายเป็นคนเข้มงวดก็จริง ปากร้ายก็จริง แต่ถ้าด่าตรงนั้นแล้วจะจบเลย จึงทำให้กระผม/อาตมภาพ ถ้าหากว่ามีอะไรที่คิดว่าไม่ชอบมาพากล ก็มักจะงัดข้อจนบางทีเจ้านายก็โกรธหน้าดำหน้าแดง แต่ชอบใจที่ว่าท่านเป็นนักเลงแท้ ด่าแล้วเลิกกัน ไม่มีการจดจำ ไม่มีการอาฆาต เมื่อมานึกถึงตนเองว่า ดูท่าเป็นเพราะนิสัยคล้าย ๆ กัน ก็เลยทำให้คนอื่นเหมาเอาว่ากระผม/อาตมภาพดุไปด้วย..!

การประชุมวันนี้นั้น สิ่งที่กระผม/อาตมภาพเน้นมากก็คือ ใครที่จะเข้าฝึกซ้อมอบรมเพื่อสอบเป็นพระอุปัชฌาย์ของปีหน้า ให้ซักซ้อมให้แม่นยำเสียก่อนตั้งแต่อำเภอของเรา ไม่ใช่ไปหวัง "ตายเอาดาบหน้า" แล้วสิ่งที่น่าถอนใจมากที่สุดของคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิก็คือ ไม่ว่าจะเป็นพระครูสัญญาบัตร ไม่ว่าจะเป็นพระอุปัชฌาย์ ที่อื่นเขามีแต่แย่งกันเป็น ทองผาภูมิมีแต่เกี่ยงกันเป็น..!

โดยเฉพาะบรรดาท่านทั้งหลายที่เป็นกะเหรี่ยงบ้าง มอญบ้าง ซึ่งความจริงแล้วชาวกะเหรี่ยงและชาวมอญ ก็อยากได้พระอุปัชฌาย์ที่เป็นเชื้อสายเดียวกัน แต่ว่าท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็ไม่ค่อยที่จะกล้าลงสมัครสอบ ประการแรกก็คือไม่ค่อยจะเก่งภาษาไทย กลัวว่าจะสอบตก ประการที่สองก็คือติดสำเนียงชาติพันธุ์ กลัวคนอื่นจะหัวเราะเยาะเอา ซึ่งเป็นเรื่องที่คิดมากไปเองแท้ ๆ..!