[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘ ไต้ฝุ่นลูกแรกของปีมาถึงเร็วกว่าที่คิด เรื่องของดินฟ้าอากาศ ถ้าหากว่าโบราณเขาจะมีจุดสังเกต อย่างเช่นว่า "ปีไหนหนาวนาน ปีนั้นฝนจะตกหนัก" หรือบางคนใช้คำว่า "ปีไหนมะม่วงออกดอกมาก ปีนั้นฝนจะตกหนัก" ซึ่งความจริงก็เหมือนกัน เพราะว่าถ้ากระทบอากาศหนาวมาก ต้นมะม่วงก็จะออกดอกมากเป็นพิเศษ

เรื่องพวกนี้เป็นการช่างสังเกตของคนรุ่นเก่า ๆ แล้วก็บอกเล่าสืบ ๆ กันมา อย่างเช่นว่า "ปีไหนหน่อไผ่ขึ้นสูงกว่ากอแม่ ปีนั้นก็จะน้ำมาก" เราจะสังเกตว่าปีนั้นหน่อไม้จะขึ้นชะลูดสูงเลยกอแม่ขึ้นไปมาก หรือไม่ก็ "ปีไหนปูขุดรูที่ริมตลิ่งสูงกว่ารูเดิมมากเท่าไร น้ำก็จะมากเท่านั้น" หรือที่เอาง่าย ๆ ว่า "เห็นมดขนไข่ขึ้นที่สูง แปลว่าฝนจะตก"

คราวนี้เรื่องพวกนี้แม้ว่าจะเป็นภูมิปัญญาโบราณ แต่ว่าคนที่จะจดจำใส่ใจมีน้อยลงไปเรื่อย ๆ และโดยเฉพาะฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นกรมทรัพยากรน้ำ หรือบรรดากระทรวง ทบวง กรมต่าง ๆ ไม่ค่อยจะใส่ใจเตรียมตัวอะไรกันเลย

ถ้าท่านทั้งหลายสังเกตจะเห็นว่า การทำงานของข้าราชการไทยส่วนใหญ่ อยู่ในลักษณะรอให้เกิดเรื่องแล้วค่อยไปแก้ไข ไม่มีการป้องกันไม่ให้เรื่องเกิดก่อน เนื่องเพราะว่าพอมีเรื่องแล้วค่อยเข้าไปแก้ไข มีโอกาสที่จะใช้งบประมาณ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น โอกาสที่จะเกิด "เงินทอน" เล็ดลอดไปสู่กระเป๋าของแต่ละคนก็จะมีมาก

ดังนั้น..ท่านทั้งหลายที่จะไปหวังว่าให้ข้าราชการไทยของเรามีวิสัยทัศน์ มองการณ์ไกล ทำอะไรล่วงหน้า รอไปเถอะ..! เนื่องเพราะว่าเขาทั้งหลายมีวิสัยทัศน์รู้ว่า ถ้าทำอะไรหลังเหตุการณ์แล้วจะเบิกงบประมาณได้..!

จะว่าไปแล้ว ก็เป็นความล้มเหลวของพวกเรา ที่ไม่สามารถสอนให้เขาเหล่านั้นละอายชั่วกลัวบาป แต่ว่าเราก็ต้องเข้าใจว่า วิสัยของคนโดยปกติ สภาพจิตจะไหลลงต่ำอยู่เสมอ ถ้าไม่เอาไม่ได้แปลว่ามีศีลมีธรรม แต่แปลว่ายังไม่มีโอกาส..! ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เรื่องพวกนี้เราก็ต้องมาใส่ใจที่ตัวตนของพวกเราเองก่อน..!