วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๘ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘ ช่วงนี้สัก ๑๐ วัน ครึ่งเดือน ถ้าหากว่ามีใครเจ็บไข้ได้ป่วย แล้วต้องการไปรบกวนท่านอาจารย์บ๊ะ (พระอาจารย์ศิริชัย ชยธมฺโม) วัดโพธิลังการ์ ให้ช่วยรักษาให้ กรุณาเว้นวรรคไว้ก่อน ก็คือให้ท่านฟื้นไข้เสียก่อน..!
จะว่าไปแล้ว กระผม/อาตมภาพบางทีหนักกว่าท่านเยอะ แต่ด้วยความที่คุ้นชินกับอาการเจ็บไข้ได้ป่วย กำหนดกายกับใจเป็นคนละส่วนกัน โดยถือคติว่าในเมื่อร่างกายไม่ใช่ของเรา ถึงเวลาเราก็บังคับมัน ไม่ใช่ให้มันมาบังคับเรา คราวนี้ด้วยความที่เจ็บป่วยมา ๔๐ กว่าปี ก็ถือว่าซักซ้อมจนชำนาญแล้ว เพราะฉะนั้น..บางคนถ้าไม่สังเกตจริง ๆ จะดูไม่ออกว่ากระผม/อาตมภาพป่วยหนักอยู่..!
จากการที่ไปสร้างวีรกรรมที่ประเทศลาวกันมา พระอาจารย์บ๊ะท่านก็รับเละไป ท่านต้องเข้าใจนะครับว่ากระผม/อาตมภาพเหมือนรถสิบล้อ ต่อให้วิ่ง ๒ สูบ ๓ สูบ แต่ถ้าให้บรรทุกข้าวสารสัก ๑๐ - ๒๐ กระสอบก็ยังเป็นเรื่องเล็ก แต่ถ้าหากว่าคุณเป็นรถกระบะแล้วไปวิ่ง ๓ สูบ คิดจะบรรทุกข้าวสารก็สาหัสหน่อยเป็นธรรมดา..!
ในส่วนนี้ กระผม/อาตมภาพจึงระวังอยู่เสมอว่า จะไม่ไปยุ่งกับกรรมส่วนรวมเขา เพราะถ้าคนทั้งประเทศรวมกันแล้วเทลงมา ก็คงจะสาหัส..! แบบเดียวกับหลวงตามหาบัว (พระธรรมวิสุทธิมงคล) วัดป่าบ้านตาด ที่ท่านไปแบกภารกิจช่วยชาติ นั่นต้องบอกว่าท่านอธิษฐานต่ออายุตัวเอง เพื่อมาทำโครงการช่วยชาติโดยเฉพาะ โครงการเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ไป..!
เนื่องเพราะว่าบุคคลที่ชำนาญในอิทธิบาท ๔ สามารถอธิษฐานร่างกายให้อยู่ได้เป็นกัป ตัวอย่างชัดที่สุดก็หลวงปู่ใหญ่โลกอุดร ตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. ๓๐๐ กว่า ๆ อยู่มาจนบัดนี้ ถ้าหากว่ารำคาญคนมาก ก็ใช้วิธีตายต่อหน้าต่อตาให้เขาเห็น บางทีก็เผาจนเป็นขี้เถ้าไปเลย หลังจากนั้นคนก็เห็นไปโผล่ที่โน่นที่นี่อีก ทางด้านฝั่งพม่าก็มีหลวงปู่โกวิด๊ะ ถ้าเป็นบ้านเราเรียกว่าโกวิท คราวนี้บาลีตัว ท.ทหาร ออกเสียงเป็น ด.เด็ก ถ้าอ่านแบบไทยก็ โก-วิ-ทะ อ่านแบบบาลีก็ โก-วิ-ด๊ะ ตอนที่กระผม/อาตมภาพข้ามไปท่านอายุ ๙๐๐ กว่า ตอนนี้ก็ต้องบวกเข้าไปอีก ๒๐ กว่าปี..!
ปีหนึ่งท่านจะออกมาพบปะประชาชนครั้งเดียว ใครมีอะไรที่ต้องการให้ท่านช่วยเหลือก็ไปอธิษฐานกันตอนนั้น เพราะว่าคนเป็นหมื่นเป็นแสน พอถึงเวลาท่านก็จะเข้าที่ซึ่งเขาเตรียมเอาไว้ให้ ลักษณะทำเหมือนกับถ้ำ แล้วก็จะมีพวกฟืนไม้จันทน์ พวกอะไรอยู่มากมาย พอท่านเข้าไปญาติโยมก็ช่วยกันจุดไฟเผา พอไฟมอดท่านเดินออกมา ก็เป็นอันว่าอยู่ต่อไปอีกปีหนึ่ง..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-02-2025 เมื่อ 01:30
|