[เถรี]

เมื่อพูดคุยสอบถามสารพันปัญหาที่ท่านข้องขัด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของพระวินัย หรือว่าเรื่องของการปฏิบัติแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ออกมารับภัตตาหารเพลจากคณะญาติโยม โดยเฉพาะแม่นางนูนู่ ซึ่งชื่อจริงคือนางพรทิพย์ เป็นมัคคุเทศก์ท้องถิ่นของรถอีกคันหนึ่งซึ่งมาช้า เพราะว่าช่วงลงรถที่ปากประตูวัดโพธิ์ศรีสว่าง กระผม/อาตมภาพก็มอบเงินรางวัลให้กับแม่นางไก่ แม่นางปู และโชเฟอร์ของคันที่กระผม/อาตมภาพนั่งอยู่คนละ ๕๐๐ บาท แล้วก็มอบให้อีกคันหนึ่ง

แต่ปรากฏว่าแม่นางพรทิพย์เธอพาลูกทัวร์ไปเข้าห้องน้ำ จึงยังไม่ได้รับ เมื่อจะมอบให้ตอนนี้ ก็ปรากฏว่าเงินไทยหมด เพราะกระผม/อาตมภาพเทลงไปร่วมบุญกับครูบาแก้วหมดเกลี้ยงแล้ว จึงต้องควักเงิน ๑๐๐ หยวนออกมาให้แทน ซึ่งก็อยู่ที่ประมาณ ๕๐๐ บาทเหมือนกัน ทำเอาแม่นางพรทิพย์ยกเอาข้าวของมาประเคนแล้วประเคนอีก แถมยังบอกด้วยว่า "ได้รับเงินแล้ว ต้องทำหน้าที่ให้เต็มที่หน่อย..!"

สักพักสาวสวยอวบอั๋นท่านหนึ่งก็เดินผ่านมา กระผม/อาตมภาพต้องรีบเรียกไว้ เพราะว่านั่นคือน้องปูเป้ งานนี้ไม่ได้มาคนเดียวเสียด้วย เพราะว่าพาเพื่อนคือน้องมีมี่มาด้วย น้องมีมี่นั้นเรียนที่ประเทศเวียดนาม กลับมาทำหน้าที่ประมาณเอ็นจีโอคอยช่วยเหลือผู้ที่ลำบาก โดยที่ได้รับทุนจากต่างประเทศให้มาช่วยเหลือคนลาวที่ลำบากเหล่านั้น ส่วนแม่นางปูเป้ของเราก็คือมัคคุเทศก์ท้องถิ่น ที่ช่วยบริการคณะของกระผม/อาตมภาพตอนที่ไปเมืองฮาร์บินเมื่อเดือนก่อนนั่นเอง ตอนนี้หลงคารมตามมาร่วมทำบุญด้วย

เมื่อฉันภัตตาหารอิ่มแล้ว พวกเราก็แยกย้ายกันไป โดยที่กระผม/อาตมภาพมอบพระเครื่อง คือ พระคำข้าวรุ่นพิเศษ ติดพระบรมสารีริกธาตุ ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง เลี่ยมทอง ให้กับแม่นางปูเป้ไป ๑ องค์ตามสัญญา บอกกับแม่นางมีมี่ว่า เนื่องจากไม่รู้ว่ามีเพื่อนมาด้วย ก็เลยติดมาองค์เดียว ทำเอาอีกฝ่ายอายม้วนต้วนลงไปกองอยู่กับพื้น แล้วกระผม/อาตมภาพก็ต้องนั่งเป็นแบบ ให้คนเขาเข้าคิวกันยาวเหยียดมาถ่ายรูปกันเต็มไปหมด กว่าที่แต่ละคนจะถ่ายจนกระทั่งครบก็นั่งจนตูดด้าน..! แล้วก็ขอตัวขึ้นรถ เดินทางออกจากวัดโพธิ์ศรีสว่าง ย้อนกลับไปยังนครหลวงเวียงจันทน์

เมื่ออีหลุกขลุกขลักออกมาเป็นระยะทางนับ ๑๐ กิโลเมตรแล้ว ก็ถึงเส้นทางลาดยางเสียที แม้ว่าช่วงต้นจากทางด้านวัดท่าช้าง หรือวัดโพธิ์ศรีสว่างนี้จะเป็นขุมเป็นบ่อมากอยู่ แต่เมื่อใกล้นครหลวงเวียงจันทน์ ก็รู้สึกว่าจะมีถนนหนทางที่ดูดีและเรียบขึ้น พวกเรามาจอดรถกันที่ "ปั๊มหัวบั่วใหญ่" ซึ่งก็คือปั๊ม ปตท.บ้านเรานั่นเอง ข้ามมาลงทุนฝั่งลาวกันหลายปั๊ม แต่ด้วยความที่ว่าสัญลักษณ์เหมือนกับหอมหัวใหญ่ คนลาวก็เลยเรียกว่าปั๊มหัวบั่วใหญ่ไปเลย