[เถรี]

เมื่อออกมาทางด้านนอก ปรากฏว่าครูบาแก้ว สนฺติโก เจ้าอธิการ (เจ้าอาวาส) วัดท่าช้าง เจ้าของงาน นำเอาพานดอกไม้มาถวายการต้อนรับ จึงนัดแนะกับท่านว่าพรุ่งนี้จะไปให้ถึงวัดท่าช้างไม่เกิน ๙ โมงเช้า ให้ท่านเตรียมเครื่องบวงสรวงไว้ให้พร้อม ไปถึงจะได้เริ่มงานบวงสรวงก่อนเลย แล้วพวกเราก็มาขึ้นรถบัส ๒ คันที่ทางเติมเต็มทราเวลได้นำมารอรับ โดยมี "บิ๊กก๊อด ช่องเม็ก" ผู้ที่คุ้นเคยกันตั้งแต่ครั้งที่ไปลาวใต้ อุตส่าห์เดินทางมารับด้วย มัคคุเทศก์ท้องถิ่นของเรารายงานตัวว่าชื่อ "นางไก่" ผู้หญิงลาวเกิดมา โดยใช้คำว่า "ตั้งแต่ประสูติ" ก็ใช้คำว่า "นาง" มาโดยตลอด ไม่มีเด็กหญิง ไม่มีนางสาว

พวกเราขึ้นรถแล้ว ทางโชเฟอร์ก็นำออกเดินทาง ฝ่าการจราจรที่ค่อนข้างจะติดขัดทีเดียว ตอนแรกกระผม/อาตมภาพคิดว่าจะไปกราบสักการะพระธาตุหลวงเวียงจันทน์ แต่ปรากฏว่าทางมัคคุเทศก์พามาที่หอพิพิธภัณฑ์วัดพระแก้ว ซึ่งเคยเป็นที่ประดิษฐานพระแก้วมรกตสมัยที่อยู่ประเทศลาว จอดรถลงบริเวณข้างถนน ซึ่งมี "ต้นหำงัว" โตเป็นโอบ เรียงรายอยู่ตลอดแนวรั้วดูน่าชื่นใจเป็นอย่างยิ่ง เจ้าต้นหำงัวนี่บ้านเราเรียกว่า "มะฮอกกานี"

ครั้นเจ้าหน้าที่เขาจัดการเรื่อง "ปี้" จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็เข้าไปภายใน นางไก่นำไปที่อนุสาวรีย์ ซึ่งมีหญิงชายชาวลาวกำลังประคองพานที่มีดอกจำปา ซึ่งเป็นตัวแทนหรือเครื่องหมายของประเทศลาว ยกสูงขึ้นเหมือนกำลังจะให้แก่อะไรบางอย่างหรือใครบางคน

นางไก่บอกว่าความจริงจะมีรูปปั้นของฝรั่งเจ้าอาณานิคมในยุคนั้น กำลังยื่นมือมารอรับดอกจำปา ซึ่งหมายถึงแผ่นดินลาวที่คนลาวมอบให้ฝรั่งเศสดูแล แต่เมื่อได้รับอิสรภาพแล้วก็เลยทำการ "ปาด" หรือว่าตัด ในส่วนของรูปปั้นฝรั่งไปโยนทิ้ง "แม่น้ำของ" หรือแม่น้ำโขง พวกเราก็เลยให้นางไก่ไปยืนทำท่าเป็นเจ้าอาณานิคมแทน ทำเอาหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง..!

แล้วถัดไปก็เป็นศาลาที่ตั้งของไหหิน ซึ่งนำมาจากทุ่งไหหิน แขวงเชียงขวางโน่น ปรากฏว่าตอนแรกทุกคนก็ฮือกันล้อมเข้าไป กระผม/อาตมภาพบอกว่าให้เข้ามาใกล้ ๆ หน่อย เพราะว่านี่เป็นไหบรรจุศพคนโบราณ ทำเอาหลายคนแตกฮือออกไปอยู่ทางด้านหลังทันที..! นางไก่บอกว่านักโบราณคดีสันนิษฐานไว้ ๒ อย่าง อย่างแรกก็คือเป็นไหบรรจุศพอย่างที่กระผม/อาตมภาพว่ามา อีกอย่างหนึ่งก็อาจจะเป็นไหหมักเหล้าก็ได้ แต่กระผม/อาตมภาพขอแย้งว่า ถ้าเป็นไหหมักเหล้าควรที่จะทำขนาดเดียวกัน ไม่ใช่ใหญ่ ๆ เล็ก ๆ อย่างที่เห็นอยู่ ถ้าหากว่าใหญ่ ๆ เล็ก ๆ แบบนี้ไม่น่าจะใช่มาตรฐานไหเหล้าอย่างแน่นอน

แล้วพวกเราก็มาถ่ายรูปหมู่รวมกันที่บริเวณบันไดขึ้นสู่หอพระแก้ว จากนั้นก็ปล่อยให้เดินชมพระพุทธรูปงาม ๆ รอบพิพิธภัณฑ์และภายใน กระผม/อาตมภาพยังแปลกใจว่า มีการห้ามถ่ายรูปภายในหอพระแก้ว แต่ว่าพระเนื้อสำริดงามสุด ๆ รอบบริเวณนั้น ราคามหาศาลจนประมาณไม่ได้ เขากลับไม่ห้ามถ่ายรูปเสียนี่..!