วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘ ความจริงแล้ววัดท่าขนุนมีงาน ซึ่งทางที่ว่าการอำเภอทองผาภูมิ โดยท่านนายอำเภอชาคริต ตันพิรุฬห์ จัดให้มีงาน "วันวาเลนไทน์ รักได้ไม่จำกัด" ตามนโยบายที่ทางรัฐบาลออกเป็นกฎหมายให้มีการสมรสข้ามเพศได้ โดยที่จัดให้มีการจดทะเบียนสมรสที่ตลาดชุมชนวัดท่าขนุน ตลอดจนกระทั่งให้บรรดาคู่รักไปร่วมใส่บาตรและฟังการเจริญชัยมงคลคาถาจากพระภิกษุสงฆ์
กระผม/อาตมภาพต้องมอบภาระให้พระภิกษุวัดท่าขนุนไปดำเนินการแทน เนื่องเพราะว่าวันนี้ต้องเดินทางไปให้ถึงสนามบินนานาชาติดอนเมืองตั้งแต่ตี ๓ ครึ่ง ตามที่เติมเต็มทราเวลของลูกกิฟท์ (นางสาวอันตรา ลักษณะ) นัดหมายให้พวกเราทั้ง ๖๐ รูปคน ไปพบกันที่ประตู ๑ อาคาร ๓ ในเวลาดังกล่าว
กระผม/อาตมภาพและน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ได้รับความเมตตาจากพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ.,ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน พระครูสมุห์กรณ์พัฒน์ กนฺตวณฺโณ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดอุทยาน และคุณปิง (นายณัฐภาคย์ องค์วรวิทย์) นำรถตู้ไปส่งจนถึงสนามบินนานาชาติดอนเมือง
ไปถึงก็ได้รับการบริการที่รวดเร็วทันใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเอกสารหรือการเช็คอิน จึงไปนั่งรอที่ประตูขึ้นเครื่องแต่เนิ่น ๆ ครั้นเมื่อถึงเวลา ปรากฏว่าทางด้านสายการบินให้ขึ้นรถบัสไปขึ้นเครื่องบินกลางสนามบิน กระผม/อาตมภาพไม่ทราบเหมือนกันว่ารถบัสขับช้า หรือว่าตัวเองภาวนาเร็ว เพราะว่าได้อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ๓ จบพอดีไปขึ้นเครื่อง..!
ทางเครื่องบินขึ้นตรงเวลา ลงตรงเวลา ประมาณ ๗ โมงครึ่งก็ลงสู่สนามบินนานาชาติวัดไต แขวงกำแพงนครเวียงจันทน์ กระผม/อาตมภาพได้รับสิทธิพิเศษเข้าสู่ช่องพิเศษ ซึ่งมีเจ้าหน้าที่ประจำอยู่ ๒ คน ทำการตรวจสอบเอกสารและประทับตราหนังสือเดินทางให้ แล้วก็ไปรออยู่ที่บริเวณสายพานส่งกระเป๋า ปรากฏว่าแทบจะยังไม่มีใครผ่านเข้ามาเลย จึงต้องช่วยยกกระเป๋าของคณะลงมาตามลำดับ จนกระทั่งมีผู้คนทยอยกันมา ถึงได้ช่วยกันยกลงมาจนหมด
เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า นอกจากคณะของเราจะเป็นคณะใหญ่แล้ว ยังมีผู้โดยสารอื่น ๆ อีกเป็นจำนวนมาก แต่ว่าทางเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง ซึ่งไม่ใช่ช่องพิเศษนั้น เปิดให้ทำงานแค่ช่องเดียว จึงเกิดความล่าช้าเป็นอย่างยิ่ง ถ้าสนามบินสุวรรณภูมิของเราเป็นเช่นนี้ รับรองได้ว่ารอจนวันรุ่งขึ้นก็อาจจะยังไม่ได้ผ่านกองตรวจคนเข้าเมือง..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-02-2025 เมื่อ 18:31
|