[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘ จากที่ได้นัดเอาไว้ว่าจะเดินทางตอนตี ๓ ครึ่ง ปรากฏว่ากระผม/อาตมภาพนอนหมดสภาพ จนกระทั่งน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) มาเรียกถึงจะตื่น เพราะว่าฉันยาลงไปหลังจากมาลาเรียลงกระเพาะแล้วก็หมดสภาพ..!

รีบลุกขึ้นมาทำการตรวจแก้ไขบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน ซึ่งเผือกน้อย (นายเฉลิมเดช รุจิราวรรณ) เป็นผู้ถอดเสียงมาเป็นอักษร และแม่ชีกุ๋ย (อุบาสิกาอุษณี วงศ์ไตรรัตน์) เป็นผู้นำลงในเว็บไซต์วัดท่าขนุน ซึ่งต้องมีคำผิดให้แก้เป็นประจำ บางวันรีบ ๆ ก็เลยข้ามไป จนกระทั่งมีผู้มาชี้จุดผิดให้ ดังนั้น..งานประจำที่ต้องทำก็ต้องทำให้เสร็จเสียก่อน

หลังจากนั้นจึงได้เก็บข้าวของขึ้นรถ ไปล้างหน้าแต่งตัว ให้น้องเล็กพาวิ่งฝ่าความมืดและรถติด ไปถึงวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ตอน ๖ โมงครึ่งโดยประมาณ ร่วมทำวัตรเช้ากับผู้ที่เข้ารับการอบรมบาลีก่อนสอบ ซึ่งมีหลวงพ่อเจ้าคุณแย้ม - พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ เจ้าอาวาสวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) นำทำวัตรเช้าอยู่ เมื่อเสร็จจากทำวัตรแล้ว ท่านให้โอวาทว่า ถ้าท่านอยู่วัด ก็จะมานำทำวัตรทุกวัน วันไหนที่อยู่วัดแล้วไม่ได้มานำทำวัตร ก็ให้ทุกคนรู้ว่าท่านป่วย..!

กระผม/อาตมภาพจึงมาคิดถึงตนเองว่า ผู้บังคับบัญชาท่านทำงานด้วยชีวิต เราเองก็ทำงานด้วยชีวิต แม้กระทั่งพลขับก็คือน้องเล็ก ก็ทำงานด้วยชีวิต เมื่อน้องเล็กเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา กระผม/อาตมภาพจึงได้บอกว่า "พวกเราเป็นประเภทม้าอาชาไนย มีแต่ตายคาสนามรบ จึงจะเป็นเกียรติเป็นศรีของตนเอง โอกาสที่จะได้ตายสบาย ๆ อยู่บนเตียงน่าจะไม่มีสำหรับพวกเรา..!"

ญาติโยมทั้งหลายที่เห็นว่าช่วง ๒ วันนี้ กระผม/อาตมภาพป่วยหนัก อุตส่าห์วิตกทุกข์ร้อนแทน ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า "จะวิตกทุกข์ร้อนไปทำอะไร ?" ก็ในเมื่อเจ้าตัวยังไม่รู้สึกว่าตัวเองลำบาก เพราะว่าทำงานแค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น ถ้าหากว่ามีมากกว่าวันนี้ ก็ต้องทนทำต่อไป แต่ว่าไม่ไปคิดถึง เพียงแต่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้น

เมื่อจบจากโอวาท กระผม/อาตมภาพก็ได้ถวายปัจจัยสนับสนุนงาน แด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าคุณแย้มจำนวน ๒๐๐,๐๐๐ บาท เนื่องเพราะว่าการอบรมบาลีก่อนสอบนั้น ทั้งผู้เข้ารับการอบรมและพระวิทยากร ตลอดจนกระทั่งผู้บังคับบัญชาที่มาเยี่ยมเยียน แต่ละวันบางทีก็ทะลุไปถึง ๕๐๐ รูป/คน..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ค่าภัตตาหารในแต่ละวัน ก็คือภัตตาหารเช้า ภัตตาหารเพล ตลอดจนกระทั่งน้ำปานะ วันหนึ่งก็เป็นแสนบาท กระผม/อาตมภาพถวายไป ๒๐๐,๐๐๐ บาทก็อยู่ได้แค่ ๒ วันเท่านั้น ที่เหลืออีก ๑๓ วันต้องอาศัยคณะสงฆ์ช่วยเหลือกัน หลวงพ่อเจ้าคุณแย้มท่านปรารภว่า "เมื่อคืนมีคนให้มา ๕๐,๐๐๐ บาท ลืมไปแล้วว่าเป็นใคร ให้ไปถามกับเจ้าคุณอ๋อก็แล้วกัน"