[เถรี]

ในส่วนที่สำคัญของบ้านเราเมืองเรา ถ้ากระผม/อาตมภาพเป็นรัฐบาลเอง ก็จะแก้ไขเรื่องปัญหาปากท้องประชาชนเป็นอันดับ ๑ เรื่องการศึกษาเด็กเป็นอันดับ ๒ ส่วนอื่นช้ากว่านั้นได้ เพราะว่าทุกวันนี้เด็กไทยของเราเรียนภาษาไทย แต่เขียนภาษาไทยไม่ถูก พูดภาษาไทยไม่ชัด ตกกระทั่งภาษาไทย..! เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าระบบการศึกษาบ้านเรา เหมือนอย่างกับเป็นระบบทดลอง ใครมาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ "กูจะต้องของขึ้น" หาหลักสูตรใหม่ ๆ หาวิธีการใหม่ ๆ มาให้เด็กเรียนกัน แล้วเขายังลดการเรียนการศึกษาลงไปเรื่อย..!

ในเรื่องของการศึกษา คุณจะไปหวังว่าเขาจะไปศึกษานอกห้องเรียน ไม่ต้องหวัง ในเมื่อลดเวลาการศึกษาในห้องเรียนไปเรื่อย คุณภาพการเรียนของเด็กเราก็ด้อยลงไปเรื่อย เนื่องเพราะว่าล่าสุด ไอ้ที่เขาว่าใช้ระบบ "ควายเซ็นเตอร์" เอาเด็กเป็นศูนย์กลาง แล้วเด็กที่ไหนไม่อยากสบายบ้าง ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า ถ้าเป็นโรงเรียนที่เข้มงวด เก็บค่าเล่าเรียนแพง ๆ พ่อแม่ก็ยอมสู้ หวังให้ลูกตัวเองเก่ง ส่วนที่เหลือทั่ว ๆ ไปก็แล้วแต่เวรแล้วแต่กรรม..!

รู้สึกวันนี้กระผม/อาตมภาพป่วยจนเพ้อแล้ว..! เพราะว่าไปยุ่งไอ้เรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง แต่ว่าโยมที่เป็นที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการท่านหนึ่ง ถึงเวลาก็มากราบ มาไหว้ มาขอความคิดเห็น กระผม/อาตมภาพก็บ่นไปทุกครั้ง ไม่รู้เอาไปกรอกหูท่านรัฐมนตรีได้สักเท่าไร เพราะฉะนั้น..วันนี้ก็อาศัยบ่นผ่านบันทึกเสียงธรรมนี่แหละ เผื่อที่จะไปเข้าหูท่าน จะได้ทำงานกันเป็นบ้าง..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)