[เถรี]

สิ่งหนึ่งประการใดก็ตาม ถ้าหากว่าเป็นที่นิยมในท้องตลาด ก็จะมีบุคคลผลิตออกมาขายในทันทีทันควัน ช่วงที่ผ่านมาท่านก็จะเห็นว่ามีทั้งช้างน้ำ มีทั้งมักกะลีผล มีทั้งพญาครุฑ ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็เพิ่งรู้ว่าพญาครุฑของเขาตัวเท่าไก่เท่านั้นเอง..!

ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้วท่านจะไปเอาสาระอะไรกับสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ยกเว้นว่ามีบุญวาสนาได้เจอกับตนเอง ก็คือเห็นงูกำลังกินหางตนเองก็รอไว้ ถ้าหากว่างูตัวนั้นขาดใจตายเมื่อไร แล้วเราค่อยเก็บมา ถ้าใจร้อนก็ใช้ไฟอ่อน ๆ ค่อย ๆ ปิ้งให้แห้ง ถ้าหากว่าไม่ใจร้อน ก็ค่อย ๆ ตากให้แห้งด้วยแสงแดด แต่ว่าถ้าตากให้แห้งด้วยแสงแดดนั้น ไม่ระวังให้ดีก็อาจจะเน่าเสียไปก่อน แล้วหลังจากนั้นก็ลงด้วยคาถา เวสสะ ภุสสะ นะโมพุทธายะ ไปปลุกเสกให้เป็นนาคบาศก์ ซึ่งเปรียบเสมือนบ่วงจับวิญญาณของท้าวเวสสุวรรณ หรือพระยายมราช เขาลือกันว่าผีกลัวนักหนา..!

แต่กระผม/อาตมภาพไม่เคยอยากให้ผีกลัว มีแต่ว่าพยายามที่จะผูกมิตรและพูดคุยกัน เพราะว่าถ้าคุยกันรู้เรื่องเมื่อไร เขาสามารถที่จะช่วยเราได้ แต่ถ้าไปเต๊ะท่าเป็นนักเลงโต ประมาณว่า "กูมีมีด กูมีปืน มึงต้องกลัวกู" ถ้าลักษณะอย่างนั้น เผลอเมื่อไรก็สวัสดีแน่นอน..! เพราะว่าเราเองต้องกิน ต้องนอน ต้องพักผ่อน แต่พวกผีเขาไม่ต้อง ถ้าหากว่าเขาตามจ้องอยู่ตลอดเวลา ท้ายสุดเขาก็หาโอกาสเล่นงานเราจนได้ เรื่องพวกนี้ท่านทั้งหลายจึงต้องเป็นคนหูหนัก ไม่ใช่ไปตื่นข่าว ไม่อย่างนั้นแล้วค่าครูจะแพงจริง ๆ..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)