[เถรี]

ท่านเองนิมนต์กระผม/อาตมภาพในวันพรุ่งนี้ ก็คือวันบำเพ็ญกุศลเนื่องจากวันมรณภาพครบรอบปี ของหลวงพ่อพระครูพิพัฒน์วัชรากร อดีตเจ้าคณะอำเภอท่ายาง อดีตเจ้าอาวาสวัดชลธราราม (ท่าซิก) แห่งนี้ ถ้าหากว่าออกสมณศักดิ์ของท่านผิดก็ต้องขออภัย เพราะส่วนใหญ่ก็เรียกกันว่า "หลวงพ่อตี๋" แต่ด้วยความที่พรุ่งนี้กระผม/อาตมภาพติดงานปลุกเสกวัตถุมงคล หลวงพ่อญาท่านก็ไม่ยอมให้ทิ้งงานของท่าน นิมนต์ว่าให้มาวันนี้ก็ได้ โดยใช้คำว่า "หลวงพ่อเล็กมีพระคุณกับผมมาก เมื่อถึงเวลาก็อยากที่จะให้มาร่วมงานด้วย" กระผม/อาตมภาพจึงต้องมาพิจารณาผ้าไตรบังสุกุลโดดเดี่ยวเดียวดายอยู่คนเดียว

เมื่อรับไทยธรรมแล้วจึงได้ขอตัวเดินทางกลับที่พัก แล้วก็มาเจอปัญหาที่บรรดาบุคคลก่อเอาไว้ให้ปวดหัวอีกตามเคย อย่างเช่นมีคนเขาส่งคำถามมาว่า "ปัจจุบันนี้มีคนกล่าวว่ามีพระอรหันต์องค์สุดท้ายแล้ว ถ้าทำบุญไม่ทันก็จะไม่มีโอกาสได้ทำบุญกับพระอรหันต์อีก เป็นความจริงหรือไม่ ?"

กระผม/อาตมภาพขอให้ผู้ถามไปอ่านในมหาปรินิพพานสูตร ทีฆนิกาย พระสุตตันปิฎก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสถึงพระอรหันต์องค์สุดท้าย แต่พระองค์ท่านตรัสว่า ตราบใดที่พระธรรมวินัยนี้ยังสมบูรณ์บริบูรณ์อยู่ พระธรรมวินัยนี้ย่อมมีสมณะที่ ๑ สมณะที่ ๒ สมณะที่ ๓ และสมณะที่ ๔ เป็นปกติ คำว่าสมณะที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๓ ที่ ๔ นั้นก็คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์นั่นเอง ไม่ได้กล่าวถึงในเรื่องของพระอรหันต์องค์สุดท้ายเลย..!

อีกท่านหนึ่งส่งรูปนาคบาศก์ที่เป็นงูกินหางตัวเองมาให้ ถามว่า "แท้ไหมครับ ?" กระผม/อาตมภาพอยากจะบอกว่า "เก๊ ๑๐๐ เมตร" หรือว่า "เก๊ตาเปล่า" เลย เนื่องเพราะว่าที่ส่งมานั่นก็คืองูเห่า ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว ความยาวอย่างน้อย ๆ ก็อยู่ที่ ๓ - ๔ ฟุต ท่านลองจับขดทบเข้าหากันดู พอทบครึ่งแล้วจะใหญ่แค่ไหน ไม่มีทางที่งูกินหางตัวเองแล้วจะวงเล็กขนาดได้ ต่อให้เป็นลูกงูก็จะใหญ่กว่านั้น และโดยเฉพาะเมื่องูกินหางตัวเอง ก็ไม่ได้กลมเรียบร้อยขนาดนี้ มักจะบิด ๆ เบี้ยว ๆ ไปตามร่างกายของตนเองที่ดิ้นรนเพราะคิดว่าโดนตัวอื่นกินนั่นเอง..!