[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๓๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ อากาศที่วัดท่าขนุนอยู่ที่ ๑๖ องศาเซลเซียส กระผม/อาตมภาพเจริญพระกรรมฐานและทำวัตรเช้าแล้ว ไม่ได้ออกบิณฑบาต เนื่องเพราะว่าต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ ไปร่วมการประชุมคณะกรรมการโครงการ "สืบสานงานพ่อ ต่อยอดทุนเล่าเรียนหลวงสำหรับพระสงฆ์ไทย" ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการที่ดูแล้วค่อนข้างจะประหลาดมาก

เนื่องเพราะว่าคณะกรรมการชุดนี้มีสมเด็จพระราชาคณะ ๖ รูป รองสมเด็จพระราชาคณะอีกเกือบ ๑๐ รูป บรรดาเจ้าคุณชั้นธรรม ชั้นเทพอีกมาก แล้วอยู่ ๆ ก็มี "พระครูวิลาศกาญจนธรรม" โผล่ขึ้นมา ๑ รูป ทำให้รู้สึกแปลกแยกเหมือนอย่างกับเอานกกระยางไปไว้ในฝูงไก่ มองไปอย่างไรคนอื่นเขาก็เห็นกัน แต่ยังดีที่ว่ากรรมการท่านอื่น ๆ นั้น ส่วนใหญ่ก็คุ้นเคยกันอยู่แล้ว

เมื่อเดินทางไปถึงหอประชุมสิริภักดีธรรม วัดประยุรวงศาวาส วรวิหาร จึงได้กราบทักทายพูดคุยกับบรรดาพระมหาเถระคณะกรรมการ โดยเฉพาะหลวงพ่อพระธรรมวชิราจารย์ วัดศรีสุดารามซึ่งชวนคุยกันไม่เลิก เนื่องเพราะว่าส่วนใหญ่แล้วถ้าได้พบท่านก็คืองานปลุกเสกวัตถุมงคลต่าง ๆ แต่ว่างานนี้เป็นการประชุม แล้วโดยเฉพาะที่นั่งไม่ห่างกัน เพราะว่าท่านอยู่แถวหน้า กระผม/อาตมภาพอยู่แถวหลัง ท่านแค่จับเก้าอี้ตะแคงข้างก็หันมาคุยกันอย่างออกรสชาติทีเดียว..!

การประชุมครั้งนี้เกิดจากโครงการทุนเล่าเรียนหลวงของคณะสงฆ์ไทย ซึ่งกระผม/อาตมภาพมีบทบาทในการหาทุนเข้าสมทบกองทุนนี้มาหลายปีแล้ว โดยเฉพาะญาติโยมทางด้านอำเภอทองผาภูมิ ซึ่งชุมชนต่าง ๆ ร่วมกันเป็นเจ้าภาพในการทอดผ้าป่าสมทบกองทุนเล่าเรียนหลวงสำหรับคณะสงฆ์ไทยมาหลายปี ปีที่แล้วทางด้านคณะกรรมการมีความเห็นว่าเป็นปีสำคัญ ก็คือพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเจริญพระชนมายุ ๗๒ พรรษา จึงให้บรรดานักเรียนทุนต่าง ๆ ได้สำแดงฝีมือและศักยภาพว่า เมื่อรับเอาทุนไปศึกษาเล่าเรียนจนจบแล้ว ทำอะไรเป็นกันบ้าง ?

ท้ายที่สุดก็ปรึกษาหารือกันในการจัดแสดงพระธรรมเทศนา ๔ ภาค ซึ่งท้ายที่สุดก็มาปิดโครงการกันที่ภาคกลาง ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างใหญ่หลวง เนื่องเพราะว่าภาคเหนือ ภาคอีสาน ภาคใต้ก็ตาม ล้วนแล้วแต่มีคนเข้าร่วมงานกันหลายพันคน เมื่อมาจัดปิดโครงการที่ภาคกลางที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ผู้คนตลอดจนพระภิกษุสงฆ์ก็ประเดประดังเข้าไปร่วมหมื่นคน จึงเกิดแนวคิดกันขึ้นมาว่า แล้วปี ๗๓ พรรษาจะทำอะไรกัน ?