[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๓๐ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ อากาศที่อำเภอทองผาภูมิอยู่ที่ ๑๖ องศาเซลเซียส มีญาติโยมบางท่านถามว่า "ทำไมถึงต้องบอกวันเวลา บอกสภาพอากาศซ้ำ ๆ กันทุกวัน ?" พูดง่าย ๆ ก็คืออยากจะให้เข้าเนื้อหาเรื่องเล่าไปเลย

ขอให้ทุกท่านเข้าใจว่า สิ่งที่กระผม/อาตมภาพทำอยู่นี้ อีกไม่นานก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ท้องถิ่น ดังนั้น..ควรที่จะมีรายละเอียดให้อ้างอิงได้ ไม่เช่นนั้นแล้วก็ไม่รู้ว่า วันนั้นเวลานั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ไม่ใช่เรื่องที่พวกเราทั้งหลายจะมาทำตัวเป็น "วัยรุ่นใจร้อน" จะให้เข้าเนื้อหาที่ต้องการบอกต้องการกล่าวไปเลย ในลักษณะแบบนั้น โบราณท่านใช้คำว่า "หัวมังกุท้ายมังกร" ก็คือขาด ๆ เกิน ๆ หาความพอดีไม่ได้

ระยะนี้ก็มีญาติโยมที่ไปเที่ยวเมืองฮาร์บิน มณฑลเฮยหลงเจียง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ส่งการเดินทางของท่องเที่ยวของตนเองลงสื่อโซเชียลต่าง ๆ แล้วก็ระบุเอาไว้ว่าอากาศหนาวสุด ๆ โยมท่านหนึ่งไปเจออากาศ -๑๙ องศาเซลเซียส ที่ลานแสดงการแกะสลักน้ำแข็ง บอกว่า "ถอดถุงมือออกมาก็รู้สึกว่ามือหายไปเลย..!"

โยมอีกท่านหนึ่งบอกว่าเจออากาศ -๒๘ องศาเซลเซียส เดินอยู่ข้างนอกไม่ถึง ๓ นาที ต้องวิ่งเข้าไปในร้านกาแฟเพื่อหาที่หลบหนาว แต่ว่าเพื่อนฝูงไข้จับไปเรียบร้อยแล้ว ต้องไปซื้อหายาในประเทศจีน เพื่อมารักษาอาการที่เหมือนกับไข้หวัด ปวดศีรษะ มีน้ำมูกไหลอยู่ตลอดเวลา ดีที่รายนี้สามารถสื่อสารภาษาจีนได้คล่องแคล่ว จึงสามารถที่จะบอกอาการและซื้อหายาที่ตนเองต้องการได้

แต่ว่าตรงจุดนี้ กระผม/อาตมภาพก็ยังสงสัยอยู่ว่า "เขาไปที่เดียวกันกับเราหรือเปล่า ?" เนื่องเพราะว่าอากาศสูงสุดที่กระผม/อาตมภาพเจอมาบนยอดเขาต้าทูติ่งจือ ก็คือ -๓๑ องศาเซลเซียส อากาศส่วนใหญ่เกือบทุกวันจะอยู่ที่ประมาณ -๒๓ องศาเซลเซียส..!

โดยเฉพาะตอนที่เดินอยู่ในลานนิทรรศการแกะสลักน้ำแข็งนั้น นอกจากจะไม่รู้สึกว่าหนาวแล้ว ยังเดินจนร้อน เหงื่อเปียกหลังไปเลย..! จึงทำให้ตนเองพยายามที่จะดูว่า "เขาไปคนละปีกับเราหรือเปล่า ? ไปคนละสถานที่กับเราหรือเปล่า ?" แต่ก็ปรากฏว่าไปที่เดียวกัน ปีเดียวกัน แล้วสิ่งที่กระผม/อาตมภาพเจอมาคืออะไร ?