[เถรี]

เรื่องพวกนี้ต้องบอกว่าเป็นความรู้นอกตำรา ใครจะงัดตำรามาเปรียบเทียบแล้วบอกว่ากระผม/อาตมภาพเพ้อเจ้อก็ช่างท่านเถิด แต่กระผม/อาตมภาพก็เพ้อเจ้อแบบนี้มาตั้งครึ่งชีวิตแล้ว..! เนื่องจากว่าได้รับการฝึกมโนมยิทธิมาตั้งแต่อายุก่อนจะครบ ๒๐ ปี ฝึกซ้อมกันมาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนตอนนี้อายุจะ ๗๐ อยู่แล้ว เรื่องพวกนี้จึงเป็นเรื่องปกติสำหรับบุคคลที่ไม่ทิ้งในสิ่งที่ครูบาอาจารย์สั่งสอนมา สำหรับใครที่ทิ้งร้างไปจนสนิมกิน ไม่สามารถที่จะใช้งานได้ ตอนนี้อาจจะเกิดความเสียดายในความสามารถส่วนนั้นขึ้นมา

อีกส่วนหนึ่งก็เป็นพวกที่เพ้อเจ้อเสียจนกลายเป็นประโยคที่คนเขาพูดในเชิงดูถูกว่า "อย่ามโน" เหล่านั้นเป็นต้น แต่เราก็ไม่ว่ากัน เนื่องเพราะว่าหลายสิ่งหลายอย่างที่กระผม/อาตมภาพได้นำคณะศิษย์ไป แม้ว่าจะเป็นต่างประเทศสุดกู่ปลายตะโกนขนาดไหนก็ตาม เมื่อได้รับความอนุเคราะห์จากเจ้าที่เจ้าทาง ก็รู้สึกว่าสะดวกสบายและปลอดภัยไปหมด

เพียงแต่ว่าในโครงการที่จะเดินทางไปยังธรรมศาลา หรือธรัมศาลาที่ประเทศอินเดีย เพื่อกราบสักการะองค์ดาไลลามะองค์ที่ ๑๔ นั้น งานนี้เจ้าแม่นภิสราเทวีบอกว่าจะมีปัญหายุ่งยาก แต่ว่าก็ไม่เกินวิสัยที่ท่านจะช่วยเหลือได้

กระผม/อาตมภาพก็ไม่ทราบว่าความยุ่งยากนี้เกิดกับคณะหรือว่าเกิดกับตนเอง แต่ก็จะไปตามกำหนดการที่ได้รับนิมนต์ จากบริษัทเอ็นซีทัวร์ของคุณนวลจันทร์ เพียรธรรม เนื่องเพราะว่าองค์ดาไลลามะก็อายุกาลพรรษา ๘๐ กว่าไปแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ใกล้ ๗๐ เต็มที ถ้าไม่ไปตอนนี้เกิดมีใครมรณภาพไปเสียก่อน ก็เป็นอันว่าไม่ต้องไปกันเลย..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๕ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)