[เถรี]

เมื่ออิ่มหนำสำราญแล้ว ก็ได้เดินทางขึ้นมาเชียงใหม่ ทะลุออกมาทางแม่ริม แม่แตง แวะกราบสังขารหลวงปู่ครูบาธรรมชัย (พระครูวรเวทย์วิสิฐ) ครูบาอาจารย์ที่เคารพนับถือมากรูปหนึ่ง เมื่อเข้าไปกราบ ปรากฏว่าบรรดาคุณสุนัขทั้งหลายก็ส่งข่าวต่อกันทั้งวัด ทำเอาหลวงพี่สมศักดิ์ของกระผม/อาตมภาพ (พระสมศักดิ์ ปญฺญาวโร) รองเจ้าอาวาสวัดทุ่งหลวงแห่งนี้ ต้องออกมาดูว่าแขกไปใครมาเป็นอย่างไร ?

ปรากฏว่าเจอหน้าแล้วท่านจำไม่ได้ กระผม/อาตมภาพต้องคลายกำลังใจลง เนื่องเพราะว่าในช่วงที่อยู่ในรถนั้น น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ได้ปรารภว่า "ถ้ามีคนจำได้ก็จะเอิกเกริกอีก" ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงได้ภาวนาคาถานารายณ์แปลงรูปก่อนที่จะลงจากรถ เล่นเอา "พี่สมศักดิ์" ของกระผม/อาตมภาพจำไม่ได้จริง ๆ..!

เมื่อคลายกำลังใจออกมา ท่านจำได้ จึงได้นั่งสนทนากัน แล้วก็เห็นใจท่านอยู่ทีเดียว เนื่องเพราะว่าวัดทุ่งหลวงนั้น หลวงปู่ครูบาธรรมชัยท่านสร้างเอาไว้ใหญ่โตเจริญรุ่งเรืองมาก นี่ยังไม่ได้กล่าวถึงในเขตส่วนของเมืองพระนิพพานเลย แค่ในวัดอย่างเดียวก็ดูแลให้ดียากมากแล้ว

ที่กระผม/อาตมภาพได้ปรารภแก่บรรดาพระภิกษุ แม่ชี ฆราวาสวัดท่าขนุนไว้เสมอว่า ถ้าพิพิธภัณฑ์วัดท่าขนุนเสร็จแล้ว กระผม/อาตมภาพจะไม่สร้างอะไรเพิ่มเติมอีก นอกจากดูแลของเก่าให้ดี และหาเงินกองทุนเข้าบัญชีวัดเอาไว้ เพื่อที่ใครมาเป็นเจ้าอาวาสก็จะได้มีเงินบำรุงวัด ไม่ต้องเสียเวลาไปหาเองด้วยความยากลำบาก

เนื่องเพราะว่าศรัทธาของประชาชนนั้นเป็นของเฉพาะตน คนที่เคยทำบุญกับกระผม/อาตมภาพ ไม่ได้แปลว่าจะไปทำบุญกับเจ้าอาวาสใหม่ จึงเป็นเรื่องที่เราจะต้องรู้จักพอเพียง อะไรที่พอสมควรแก่การใช้งานแล้ว ก็ไม่ต้องไปสร้างเพิ่มเติมอีก ดูแลของเก่าเอาไว้ให้ดี ใช้งานได้สะดวกก็เพียงพอแล้ว

ในส่วนของที่ควรจะทำก็คือบรรดากองทุนต่าง ๆ ซึ่งในปัจจุบันนี้ วัดท่าขนุนมีกองทุนพระครูสุวรรณเสลาภรณ์ ซึ่งเป็นกองทุนสำหรับบูรณปฏิสังขรณ์วัดท่าขนุน มีกองทุนรักษาพยาบาลพระภิกษุสามเณร มีกองทุนการศึกษาพระภิกษุสามเณร แล้วยังมีทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา ทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา และทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นอุดมศึกษา แผนการต่อไปก็คือตั้งกองทุนภัตตาหารสำหรับพระภิกษุสามเณร เพื่อที่จะเก็บเอาไว้สำหรับเป็นค่าภัตตาหาร ค่าน้ำค่าไฟภายในวัด ถ้ามีกองทุนทั้งหลายเหล่านี้อยู่ คาดว่าผู้มาทำหน้าที่เจ้าอาวาสใหม่ก็จะได้ไม่หนักใจมากนัก

กระผม/อาตมภาพคาดว่าช่วงสุดท้ายของชีวิต นอกจากช่วยเหลือพรรคพวกเพื่อนฝูง ตลอดจนกระทั่งงานคณะสงฆ์แล้ว ปัจจัยส่วนที่เหลือก็จะส่งเข้ากองทุนทั้งหลายเหล่านี้ ถ้ามีจำนวนที่เพียงพอแล้วก็ว่าจะหยุดเอาไว้แค่นั้น เพื่อที่ให้เจ้าอาวาสใหม่ได้แสดงฝีมือของตนเองบ้าง