วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ เป็นวันครูที่ตรงกับวันพฤหัสบดี ซึ่งเขาถือกันว่าวันพฤหัสบดีเป็นวันครูด้วย ถือว่าเป็นมงคลซ้อนมงคล เนื่องเพราะตามเทวตำนานของชาวฮินดูนั้น พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างพระพฤหัสบดีขึ้นมาจากฤๅษี ๑๙ ตน บรรดาฤๅษีต่าง ๆ ก็คือผู้ทรงความรู้ทุกสาขา ซึ่งถ้าว่ากันตามความเชื่อก็คือมีครูฤๅษี ๑๐๘ ตน ในเมื่อพระพฤหัสบดีสร้างขึ้นจากฤๅษี ซึ่งถือว่าเป็นผู้สืบสานวิชาการต่าง ๆ ในฐานะครู เขาถึงได้เลือกไหว้ครูกันในวันพฤหัสบดี โดยเฉพาะถ้าได้ข้างขึ้นมากเท่าไรก็ดีเท่านั้น
ครูทุกคนต้องบอกว่าเป็นผู้นำชีวิตของเรา เนื่องเพราะว่านอกจากพ่อแม่ที่สั่งสอนเราในเบื้องต้นแล้ว วิชาการต่าง ๆ ล้วนแล้วแต่ต้องมีครูในการชี้แนะทั้งสิ้น หลังจากที่ศึกษาวิชาการไปแล้ว ก็สำคัญที่ว่าเราสามารถไปพลิกแพลงใช้งานให้เข้ากับสถานการณ์ได้หรือไม่ ? หรือว่าท่านมีวิสัยของความเป็นครู สามารถบัญญัติวิชาการเพิ่มเติม หรือว่าบัญญัติวิชาใหม่ขึ้นมาได้ นั่นถือว่าเป็นความสามารถพิเศษเฉพาะตน
แต่ว่าท่านทั้งหลายก็ต้องมีครูมาตั้งแต่ต้น ครูจึงเป็นบุคคลสำคัญในชีวิต พ่อแม่ให้ชีวิตแก่เรา แต่ครูบาอาจารย์ให้วิชาความรู้เพื่อเลี้ยงตัวเราไปจนเติบใหญ่แก่เฒ่า พระคุณของครูจึงเป็นสิ่งที่เราต้องเทิดไว้เหนือเศียรเหนือเกล้าตลอดกาล
ในวาระอันสำคัญนี้ กระผม/อาตมภาพ พระครูวิลาศกาญจนธรรม ขอตั้งจิตอุทิศส่วนกุศลที่ได้บำเพ็ญมาตั้งแต่ต้นจวบจนบัดนี้ ไม่ว่าจะเป็นทาน เป็นศีล เป็นภาวนา หรือว่าสรรพกุศลใด ๆ ก็ตาม ให้แก่คุณครูในทุกชาติทุกภพมาจนถึงชาตินี้ภพนี้ ขอคุณครูทุกท่านจงอนุโมทนา กระผม/อาตมภาพจะได้รับประโยชน์และความสุขเท่าใดจากกุศลที่ได้สร้างมา ขอให้คุณครูทุกท่านจงได้รับซึ่งประโยชน์และความสุขนั้น เช่นเดียวกับกระผม/อาตมภาพจงทุกประการเทอญ
วันนี้ภารกิจสำคัญของกระผม/อาตมภาพก็คือไปเข้าอบรมตามโครงการอบรมเจ้าสำนักศาสนศึกษาทั่วประเทศประจำปีงบประมาณ ๒๕๖๗ ต้องขออภัยที่เมื่อวานนี้บอกผิดไปว่าเป็นปีงบประมาณ ๒๕๖๘
ด้วยความที่รู้ดีว่าหอประชุมใหญ่พุทธมณฑลนั้นอากาศหนาวสุด ๆ กระผม/อาตมภาพจึงเอาผ้าห่มคลุมไหล่ไปด้วย แต่ขนาดนั้นก็ตาม ยังหนาวจนแทบจะไข้จับ ทำเอาพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (สุชิน อคฺคชิโน) กรรมการมหาเถรสมาคม แม่กองธรรมสนามหลวงที่เดินผ่านถึงกับหัวเราะ เมื่อกระผม/อาตมภาพห่มผ้าหนาขนาดนั้น จึงต้องกราบเรียนท่านว่า "หนาวจริง ๆ ขอรับพระเดชพระคุณ"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 17-01-2025 เมื่อ 00:40
|