เมื่อขึ้นเครื่องและเข้าที่นั่งเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็น้อมจิตน้อมใจอุทิศส่วนกุศลให้กับ "ต้าเหนียง" และบริวาร "ท่านปู่ท้าวเวสสุวรรณ" และ "ท่านพี่อสุรินทราหู" ตลอดจนกระทั่งเจ้าที่เจ้าทางซึ่งรักษาตลอดเส้นทาง ที่ต้องเดินทางวันหนึ่งคืนหนึ่งนี้ ขอให้ทุกท่านอนุโมทนา และช่วยดูแลรักษาทั้งคณะให้ได้รับความสะดวกปลอดภัยด้วย แล้วกระผม/อาตมภาพก็เข้าสมาธิยาว ๆ ไปเลย คลายออกมาอีกที เครื่องก็ใกล้จะลงสู่สนามบินไป๋หยุนกว่างโจวแล้ว ปรากฏว่ามาเร็วกว่าเวลาปกติถึง ๕๐ นาที..! ต้องขอบพระคุณทุกท่านที่ช่วยอนุเคราะห์สงเคราะห์ให้
จากการที่เติมเต็มทราเวลได้จัดให้พวกเราต้องมาต่อเครื่องภายในแบบนี้ กลับเป็นเรื่องดีเสียอีก เพราะว่าเราแค่ผ่าน ตม.ให้ประทับตราออกจากประเทศเท่านั้น ไม่มีการผ่านเครื่องเอ๊กซเรย์หรือว่าตรวจร่างกายอีก เมื่อผ่านมาได้ก็ต้องผ่าน "ซอยละลายทรัพย์" ตามเคย แต่ตอนนี้ถ้าไม่ใช่ทุกคนมีภูมิคุ้มกันแล้ว ก็อาจจะเป็นเพราะว่าซื้อข้าวของจนไม่มีสตางค์เหลือติดตัว ก็เลยเดินผ่านไปแบบไม่แยแส..!
กระผม/อาตมภาพไปนั่งรอที่ประตูขึ้นเครื่อง ยังเจอ FC วัดท่าขนุน คณะของศิริรัตน์ - คุณมยุรี - คุณหนึ่ง (ปัทมา) ซึ่งเดินทางมาเที่ยวฮาร์บินตามที่ได้ฟังเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน หลังจากที่ทักทายกันด้วยความดีอกดีใจและถ่ายรูปร่วมกันแล้ว พวกเราก็แยกย้ายกันไปหามุมของตนเองตามอัธยาศัย
โดยที่คุณนายปุ๊ก (นางสาวพิกุลฉัตร พิจารณ์จิตร) บอกว่า "ปีหน้าหนูขอนิมนต์หลวงพ่อเดินทางไปนอร์เวย์ ไปทดสอบอากาศต่ำสุดทางด้านนั้นดูบ้าง พร้อมกับจะได้ชมแสงเหนือไปด้วย" กระผม/อาตมภาพก็รับปากว่า "ถ้าเวลาเดินทางตรงกับช่วงที่ว่างก็ยินดีจะไปด้วย แต่ถ้าหากว่าติดการอบรมบาลีก่อนสอบก็ไม่ไป"
เรื่องนี้ทำให้กระผม/อาตมภาพยังคิดต่อไปว่า เดือนหน้าก็ต้องเดินทางไปร่วมหล่อพระที่วัดท่าช้าง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ซึ่งทำให้สามารถ "ตก" น้องปูเป้ไปได้ด้วย เพราะว่าอีกฝ่ายติดใจคณะของเราที่ทำอะไรรวดเร็วทันใจ ไม่เคยที่ให้ต้องรอ สามารถไปตามตารางกำหนดได้ครบถ้วนสมบูรณ์
โดยเฉพาะการเข้าชมงานเทศกาลแกะสลักน้ำแข็งนั้น น้องปูเป้พยายามที่จะให้ทัวร์ทุกคณะ ได้เข้าชมทั้งบรรยากาศในแสงธรรมชาติ และบรรยากาศแสงสีตามที่เขา "จัดเต็ม" เอาไว้ แต่ว่าพยายามอยู่หลายปี เพิ่งมีคณะของเราที่สามารถทำได้ เนื่องเพราะว่ารักษาเวลากันดีมาก โดยเฉพาะพวกเรามาพบกับอากาศที่หนาวที่สุดในรอบ ๓๐ ปี ถึงขนาด -๓๑ องศาเซลเซียส ทำให้กลายเป็นเกียรติประวัติส่วนตัวของไกด์ท้องถิ่นไปด้วย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-01-2025 เมื่อ 02:32
|