[เถรี]

ก่อนปฏิบัติธรรมช่วงเช้า วันอังคารที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๖๗

สรุปว่าหนีกลับบ้านไปครึ่งหนึ่งแล้วใช่ไหม ? ที่ไม่หนีเพราะไม่มีรถ ? ถ้าหากว่ามีรถกลับไปแล้ว..ว่าอย่างนั้นเถอะ..!

เรื่องของการปฏิบัติธรรมต้อง อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ก็คือ ต้องพึ่งตนเองเท่านั้น แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ตรัสว่า อักขาตาโร ตถาคตา แม้แต่พระองค์ท่านก็เป็นเพียงผู้บอกเท่านั้น บอกไปแล้วเราจะทำหรือไม่ทำนั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

คราวนี้เวลาของพวกเรามีแค่วันนี้เท่านั้น เพราะว่าคืนนี้ก็เป็นการสวดมนต์ข้ามปี หลังจากนั้นใส่บาตรเช้ารับปีใหม่ ปฏิบัติธรรมช่วงเช้าอีกนิดหน่อย ก็หมดโครงการแล้ว ใส่ตัวเลขไปเสียสวยหรูว่า ๕ วัน ๔ คืน ทำจริง ๆ ได้ไม่เต็มครึ่งวันกระมัง ? แต่ทำไมรู้สึกนานเหมือนหลายปีเลย..ใช่ไหม ?

เรื่องของการปฏิบัติธรรมเป็นการทวนกระแสโลก เพราะว่าโลกกับธรรมแม้จะเป็นของคู่กัน แต่หมุนสวนทางกันพอดี ทางด้านโลกก็ต้องหาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ส่วนทางธรรมเราต้องสละเหลือให้น้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ ถึงเวลาจะได้ไม่มีเครื่องถ่วงให้ต้องห่วงใยต้องกังวล แต่พวกเราก็ต้องสละให้เป็น

พระพุทธเจ้าท่านสอนเกี่ยวกับโภควิภาค ๔ ท่านบอกว่ามีทรัพย์ให้แบ่งเป็น ๔ ส่วน ก็คือ
เอเกนะ โภเค ภุญเชยยะ ๑ ส่วนใช้ในการอุปโภคบริโภคพูดง่าย ๆ คือใช้เลี้ยงตัวเอง
ทวีหิ กัมมัง ปะโยชะเย ๒ ส่วนใช้ลงทุนทำหน้าที่การงานต่าง ๆ
จะตุตถัญจะ นิธาเปยยะ ส่วนที่ ๔ เก็บไว้เป็นทุนสำรอง นิธา นิธิ ก็คือขุมทรัพย์ ก็คือคลัง ส่วนที่ ๔ เก็บเข้าคลัง ไว้ฉุกเฉินเมื่อไรจะได้มีใช้

พวกเราถ้าหากว่ามีวิธีการที่ดีกว่านั้น ก็แล้วแต่ว่าเราจะบริหารจัดการอย่างไร มีสาวญี่ปุ่นอยู่คนหนึ่งเก็บเงินได้ ๑ ล้านเยนภายในไม่กี่ปี ปรากฏว่าคนนั้นก็ประหยัดเกิน วัน ๆ หนึ่งกินแต่โซบะ (บะหมี่ญี่ปุ่น) มื้อเดียว แต่ถ้าทำอย่างนั้นได้น้ำหนักไม่ขึ้นเลยนะ เพราะว่าบะหมี่มื้อเดียว อย่างไรก็มีสารอาหารไม่พอให้ร่างกายใช้งาน

พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ชัดเจนว่า อิณาทานัง ทุกขัง โลเก การเป็นหนี้เป็นทุกข์ในโลก แม้กระทั่งพระจะบวชยังถามว่า "อะนะโณสิ" มีหนี้หรือเปล่า ? ถ้ามีหนี้สินไปใช้เสียให้เรียบร้อย ถ้าหากว่ายังไม่ใช้แต่ต้องการจะบวช ต้องหาคนรับสภาพหนี้แทนเรา อย่างเช่นเมื่อมีคนรับปากว่าถ้าเขามาทวงหรือถึงเวลาจะจ่ายแทนให้ ถ้าอย่างนั้นถึงจะบวชได้ ไม่อย่างนั้นแล้วถือว่าเป็นวิบัติ คือ มีข้อบกพร่อง ทำให้บวชไม่ได้