[เถรี]

รถของเรามาจอดที่หน้าร้านสุกี้หม้อไฟ ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่าทางด้านนี้เรียกว่าอะไร แต่ว่าเป็นร้านของชาวมองโกลแท้ ทางด้านหน้าประตูมีหมาจิ้งจอกหิมะตัวขาวผ่อง แถมยังอ้วนกลมอยู่ด้วย ครั้นพวกเราเดินเข้าไปจะเล่นด้วย เจ้านี้ก็กลัวเสียจนแทบจะขุดพื้นรถที่นอนอยู่มุดหนีลงไปเลย..! ทำเอากระผม/อาตมภาพขำก็ขำ คนไหนก็ตามที่ชาติก่อน ๆ เคยหัวขาด หรือว่าโดนลงโทษหนัก ๆ มา เมื่อเจอบุคคลเดิมที่ทำกับตนในชาตินั้น ก็มักจะกลัวจนลนลานขนาดนี้เสมอ..!

ทางด้านในมีการตกแต่งสไตล์มองโกลแท้ โดยเฉพาะรูปขนาดใหญ่ของเจงกีสข่าน ซึ่งเป็นกษัตริย์มองโกลที่ยิ่งใหญ่ระดับมหาราช และบรรดาพระรูปกษัตริย์ราชวงศ์ชิงซึ่งเรียงรายเป็นลำดับไป จนกระทั่งไปถึงชั้นบนที่แบ่งเป็นห้อง ๆ ก็ยังตกแต่งสไตล์กระโจมมองโกลที่เรียกว่า "เกอร์" อีกด้วย

พวกเราแบ่งออกเป็นสองห้องกันด้วยกัน เนื่องเพราะว่าห้องแรกประกาศอย่างชัดเจนว่า "แพะแกะไม่กินอย่างเด็ดขาด..!" เนื่องเพราะวันนี้เป็นวันที่เราจะมากินชาบูกัน พวกเราซึ่งกลายเป็น "สายแข็ง" อยู่ห้องที่สอง ก็เลยรับมาทั้งเนื้อไก่ เนื้อหมู เนื้อวัว ลูกชิ้น เนื้อแพะ เนื้อแกะ แล้วก็จัดการกินกันกระจาย อย่างชนิดที่ไม่มีอะไรเหลือติดจานเลย..! ทำเอาเจ้าของร้านยิ้มแฉ่งด้วยความดีใจ แต่มาสอบถามด้วยความงงว่า "พระไทยกินเนื้อด้วยหรือ ?"

อีกฝ่ายหนึ่งไม่เข้าใจว่าพระที่กินเจนั้นเป็นพระภิกษุฝ่ายมหายาน แต่ว่าเขามีการฉันอาหารมื้อเย็นด้วย เนื่องเพราะว่าอาหารเจนั้นให้สารอาหารไม่เพียงพอต่อร่างกาย โดยที่ถือคติว่าถ้าไม่ตีระฆังไม่ถือว่าเป็นมื้ออาหาร คล้าย ๆ กับทางพม่าที่ฉันก่อนค่ำ ถือว่าไม่ใช่การฉันอาหารในเวลาวิกาล แต่พระเถรวาทของเรานอกจากเนื้อ ๑๐ อย่างที่ต้องห้าม ก็คือเนื้อมนุษย์ เนื้อช้าง เนื้อม้า เนื้อหมา เนื้อหมี เนื้องู เนื้อเสือโคร่ง เนื้อเสือเหลือง เนื้อเสือดาว เนื้อราชสีห์ เหล่านี้แล้ว เราก็ไม่ได้เว้นเนื้ออื่น ถ้าหากว่าไม่ได้เห็นว่าเขาฆ่าเพื่อเรา ไม่ได้รังเกียจว่าเขาฆ่าเพื่อเรา และไม่รู้เขาฆ่าเพื่อเรา ถือว่าฉันได้ เนื่องเพราะว่าไม่ต้องการสร้างความลำบากให้กับผู้ถวาย ในการจัดหาอาหารที่ต่างจากตนกินออกไป

พวกเราซัดทุกอย่างที่ขวางหน้าบนโต๊ะจนหมดเกลี้ยง ไม่มีอะไรเหลือนอกจากน้ำชาบูที่ติดหม้ออยู่ แล้วก็เดินเหงื่อแตกพลั่กออกมาตากลมอยู่หน้าร้านเป็นเพื่อน "ไอ้อ้วน" ดูหน้าจอโทรศัพท์ของตนเองแล้ว อากาศอยู่ที่ -๑๗ องศาเซลเซียส แต่ขอโทษเถอะ..พวกเราเหงื่อแตกพลั่กไปตาม ๆ กัน โดยเฉพาะลูกกิฟท์ยังเอาเนื้อแกะย่างไม้เบ้อเริ่มมาให้ บอกว่าไม้นี้หนักครึ่งจิน ก็คือประมาณครึ่งตำลึงของทางด้านประเทศจีน ตกราว ๆ ๓ ขีดของบ้านเรา ซึ่งโดนกวาดเรียบไปตามเคย และผงเครื่องเทศที่ติดอยู่รวมทั้งหมาล่า ก็ทำให้พวกเราร้อนหนักยิ่งขึ้นไปอีก..!