[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ อากาศที่โรงแรมโมเดิร์นโฮเต็ลอยู่ที่ -๒๓ องศาเซลเซียส

ความจริงวันนี้กระผม/อาตมภาพควรที่จะอยู่ร่วมงานวันเด็กที่โรงเรียนบ้านไร่ป้า หมู่ที่ ๕ ตำบลห้วยเขย่ง อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี แต่ด้วยเหตุที่ติดการเดินทางมายังสาธารณรัฐประชาชนจีนอยู่ในขณะนี้ จึงได้มอบหมายให้ไอ้ตัวเล็ก (นางสาวพัชรีภรณ์ หยกอุบล) ประธานชมรมรักษ์ไทยรักษ์ไทย นำเอาคณะไปร่วมงานวันเด็กแทน โดยได้ทำการขนข้าวของต่าง ๆ ไปเตรียมแจกเด็ก และลงเล่นกีฬาต่าง ๆ กับเด็กอีกด้วย ซึ่งทุกปีก็เป็นอย่างนี้ เพียงแต่ว่าทุกคนอายุก็เริ่มมากขึ้นไปเรื่อย ๆ ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะมีแรงเล่นกับเด็กไปอีกนานเท่าไร ขอเจริญพรขอบคุณทุกท่านที่ให้ความร่วมมือด้วยดีมาทุกปี

สำหรับเมื่อวานนี้จะบอกว่าเป็นวันสบาย ๆ ของพวกเราก็ได้ แต่พอถึงเวลาเข้าจริง ๆ ก็ไม่ค่อยสบายนัก พวกเราตื่นมาทำธุระส่วนตัวกันเรียบร้อยแล้ว ตามเวลานัดหมายก็คือห้องอาหารของโรงแรมจะเปิดเวลา ๐๖.๓๐ น. ของประเทศจีน ถ้าเป็นบ้านเราก็พอดีตี ๕ ครึ่ง

เมื่อไปถึงก็ต้องแสดงบัตรของตัวเองว่าพักอยู่ที่ห้องไหน ? พร้อมกับรับไข่ต้มมา ๑ ฟอง จากเจ้าหน้าที่ซึ่งเฝ้าประตูห้องอาหารอยู่ ไม่ทราบเหมือนกันว่าประเทศจีนต้มไข่ด้วยอะไร ถึงได้ร้อนนักร้อนหนา ร้อนจริงร้อนจังขนาดนั้น ร้อนจนกระทั่งพวกเราแทบจะแกะไข่ไม่ได้เสียด้วยซ้ำไป..! อาหารเช้าวันนี้เป็นข้าวต้มข้าวฟ่างและข้าวต้มไข่เยี่ยวม้า ซึ่งรสชาติดีทั้งสองอย่าง พร้อมกับหมั่นโถวและผักดองต่าง ๆ สำหรับกินกับข้าวต้ม

พวกเรานั่งลงยังไม่ทันไร ปรากฏว่ากองทัพประชานชนจีนก็แห่แหนกันเข้ามา พักเดียวแน่นไปหมดทั้งห้องอาหาร ซึ่งคนไทยทั้งหลายก็คงจะทราบพลังทำลายล้างของกองทัพลูกหลานท่านประธานเหมาอยู่แล้ว โชคดีที่พวกเราทุกคนตักอาหารไว้เรียบร้อย จึงทำให้ไม่ต้องไปเบียด ไปกระแทก ไปโดนด่า หรือว่าโดนผลักกันในตอนที่ตักอาหารเหมือนกับที่อื่น ๆ..!

หลังอาหาร คุณนายโย (นางสาวทัศน์วรรณ พิพัฒน์รังสรรค์) นำเอาผลไม้มาถวาย มีทั้งส้มจุก กล้วยหอม และสตอว์เบอรี่ บอกว่า "เมื่อคืนพอดีเจอซูเปอร์มาเก็ต ก็เลยซื้อเอาไว้ถวายหลวงพ่อ" กระผม/อาตมภาพไม่ทราบว่าเหมือนกันว่าคุณนายเธอหมดไปเท่าไร เนื่องเพราะว่าของที่นำมานั้น ล้วนแล้วแต่เป็นผลไม้ชั้นยอดระดับคัดเกรดมาทั้งนั้น..!