กระผม/อาตมภาพสองคนกับพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ., ดร. อัดขึ้นไปบนสโนว์โมบิล ๑ คัน แล้วเจ้านั่นก็บินไปจริง ๆ ด้วยความเร็วน่าจะเกิน ๑๐๐ ชนิดที่ไม่สนใจว่าคุณจะนั่งเป็นหรือไม่เป็น..?! คุณจะตกจะหล่นลงมาบาดเจ็บหรือไม่ ? ภายในพริบตาเดียวก็พาเราขึ้นไปถึงยอดเขาด้วยความมันในอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง อยากจะสอบถามความรู้สึกคนอื่น ๆ ว่ารสชาติชีวิตเป็นอย่างไรก็เกรงใจ เนื่องเพราะว่าอากาศบนยอดเขาตอนนี้ -๓๑ องศาเซลเซียส แต่ว่าไม่สามารถที่จะแคปหน้าจอเอาไว้ได้ เนื่องเพราะว่านิ้วมือแข็งไปหมด..!
น้องปูเป้บอกให้พวกเราจดจำจุดนัดพบเอาไว้ว่า ถึงเวลาแล้วให้มารอกันตรงนี้ ถ้าหากว่าทนหนาวไม่ไหวก็ให้เข้าไปนั่งรอในร้านค้า แล้วให้พวกเราเดินลอดใต้อุโมงค์ขึ้นไปยังยอดเขา เพื่อถ่ายทิวทัศน์ที่เหมือนกับภาพวาดก็ไม่ปาน แต่ว่าเมื่อพวกเราถามว่า "แล้วปูเป้จะขึ้นไปด้วยหรือไม่ ?" อีกฝ่ายที่ทำท่าไม่อยากขึ้นที่สูง ก็กัดฟันบอกว่า "ไปด้วยค่ะ"
พวกเราเดินขึ้นสูงไปตามอุโมงค์ จนกระทั่งคนอื่น ๆ ไปอยู่ข้างหลังกันหมด ปล่อยให้กระผม/อาตมภาพซึ่งแก่ที่สุดในคณะ เดินนำหน้าขึ้นไปจนถึงยอดเขาด้านบน ถึงได้รู้ว่าเราเดินลอดมาภายในลำตัวของมังกร เพราะว่าพอโผล่ออกมาก็เจอกรงเล็บพ่อเจ้าประคุณกางหราอยู่เลย..!
กระผม/อาตมภาพรอจนกระทั่งนิ้วชาไปหมด กว่าที่น้องปูเป้จะตามมาถึง ขอร้องให้อีกฝ่ายช่วยถ่ายรูปให้ด้วย ขณะที่พวกเราค่อย ๆ โผล่มาทีละคนสองคน กว่าที่จะรวบรวมเป็นคณะเพื่อถ่ายรูปหมู่ได้ ก็สงสารน้องปูเป้ที่นิ้วแข็งเกือบจะเป็นไอศกรีมแท่งอยู่แล้ว..!
ครั้นได้รูปหมู่แล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินย้อนลงไปด้านล่าง เพื่อที่จะไปนั่งรออยู่ในร้านค้า โดยมีลูกกิฟท์ (นางสาวอันตรา ลักษณะ) ที่ส่งลูกทัวร์ขึ้นยอดเขาแล้ว ก็ตามมารออยู่ในนี้ ไปเอาน้ำร้อนจากในร้านมาถวายให้ ๑ ถ้วย ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ความร้อนความหนาว แต่อยู่ที่แว่นตา ซึ่งพอเข้าในที่ร่มเมื่อไร ก็กลายเป็นฝ้าจนมองอะไรไม่รู้เรื่อง ไม่สามารถที่จะส่งงานหรือว่าทำสิ่งอื่น ๆ ได้เลย..!
หลังจากปรึกษาหารือกันแล้ว น้องปูเป้ที่ตามลงมาบอกว่า "ถ้าหลวงพ่อจะขี่อูฐลงไป ปูเป้จะไปดำเนินการให้ค่ะ" กระผม/อาตมภาพจึงตัดสินใจว่าขอลงทางอูฐเถอะ เนื่องเพราะว่าตอนขึ้นมานั้นไม่ได้เห็นอะไรเลย นอกจากหลังคนขี่สโนว์โมบิล และใช้ระยะเวลาที่รวดเร็วจนเกินไป ถ่ายรูปอะไรไม่ได้เลย
น้องปูเป้จึงไปสแกนคิวอาร์โค้ด จ่ายค่าขี่อูฐ ๑๕๐ หยวนให้กระผม/อาตมภาพ แล้วก็มีคนอื่นขอตามมาอีกหลายคน แต่ว่าอูฐนั้นเขาออกทีละชุด ๆ ละ ๔ ตัว ใครที่ตัดสินใจช้าก็ต้องรออยู่ด้านหลัง เมื่อลงมาด้วยอูฐทำให้รู้สึกว่าทิวทัศน์บนนี้เหมือนภาพวาดอย่างแท้จริง เนื่องเพราะว่าต้นไม้ทุกต้นแบกหิมะเอาไว้เต็มไปหมด และมีความสงบเงียบของป่า เหมือนอย่างกับบรรยากาศในหนังเรื่อง Frozen ก็ไม่ปาน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-01-2025 เมื่อ 05:45
|