[เถรี]

เมื่อกระผม/อาตมภาพไปถึง ยังชื่นชมว่าเป็นห้องน้ำที่งดงามสุด ๆ เนื่องเพราะว่ามีหิมะทับถมอยู่บนหลังคา หนาเป็นฟุต ๆ ดูนุ่มฟูเหมือนกับเอานุ่นมากองไว้ แต่พอเดินเข้าไปด้านในก็ต้องถอนใจ เพราะว่าเป็นส้วมหลุมตามปกติ ซึ่งก็คือการที่ขุดหลุมเรียงเอาไว้โดยไม่มีอะไรกำบัง แต่ยังดีว่าเป็นผู้ชายและเคยชินกับสถานที่แบบนี้ จึงสามารถทำธุระเบาได้ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคนอื่นจะทำได้หรือไม่ ?

เมื่อออกมาสอบถามดูได้รับคำตอบว่า เก็บเอาไว้ลงจากยอดเขามาแล้วทำธุระทีเดียวดีกว่า เนื่องเพราะว่าแต่ละคนประเดประดังใส่ชุดเข้าไปจนถอดยากมาก กระผม/อาตมภาพซึ่งเป็นคนผอมมาทั้งชีวิตและนึกอยากจะอ้วนมาโดยตลอด เมื่อใส่กางเกงสองตัวซ้อนกันแล้วก้มลงไปใส่รองเท้ากันหิมะ ยังรู้สึกว่าก้มได้ลำบาก ทำเอาความอยากอ้วนหายวับไปกับตา..!

พวกเราต้องรอจนน้องปูเป้ไปซื้อตั๋ว แล้วก็เดินเรียงตามกันขึ้นไปเพื่อผ่านเครื่องนับอัตโนมัติ ซึ่งทางคนที่คุมอยู่ก็คอยเช็คจำนวนให้ตรงกับหน้าตั๋ว ครั้นไปถึงบริเวณที่จะต้องขึ้นรถลำเลียงขึ้นไปยังยอดเขา เมื่อเจ้าหน้าที่ได้ยินว่า "ไท่กั๋ว" ก็คือประเทศไทย ก็ส่งโทรโข่งในมือให้น้องปูเป้ทำหน้าที่บรรยายแทน ว่าแต่ละขั้นตอนต้องทำอย่างไรบ้าง ?

เมื่อพวกเราออกมาข้างนอก กระผม/อาตมภาพก็ตะลึง เนื่องเพราะว่ารถที่เห็นอยู่ก็คือรถตีนตะขาบทางทหาร ที่ทางบ้านเราเรียกว่า "รสพ." ย่อมาจาก "รถสายพานลำเลียงพล" แต่ทางด้านนี้รัฐบาลจีนสนับสนุนให้เอามาขนคนขึ้นบนยอดเขา สามารถที่จะยัดกันเข้าไปได้คันละเป็น ๑๐ คน แต่มีอาเจ๊คนหนึ่งไปนั่งอยู่ทางด้านหน้าแบบไม่รู้ไม่ชี้ก่อนแล้ว พวกกระผม/อาตมภาพก็ยังสงสัยว่า "ยายเจ๊นี่มาทำอะไร ?"

ปรากฏว่าพอทุกคนขึ้นมาและปิดท้ายรถ ไม่สามารถที่จะหนีไปได้แล้ว อาเจ๊ก็วาดลวดลายแม่ค้าขายของจำเป็น ไม่ว่าจะเป็นแว่นกันแดด หมวกกันหนาว ที่ครอบหู ผ้าพันคอ สารพัด ถึงขนาดขอใช้เครื่องแปลภาษาในเครื่องของพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ.,ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน ให้ช่วยแปลภาษาและบอกกับพวกเราทุกคน แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร เพราะว่าทุกคนล้วนแล้วแต่ประเดประดังใส่กันมาเต็มที่แล้ว

ตัวกระผม/อาตมภาพที่ถอดแว่นใส่กระเป๋าเสื้อโค้ตเอาไว้ เพราะว่าเวลาหายใจแล้วแว่นเป็นฝ้าหมด ไม่สามารถใช้งานได้ ก็งัดเอาแว่นตาขึ้นมาใส่ และปิดแผ่นกันแดดลงมา ทำเอาอาเจ๊เดินกระฟัดกระเฟียดเดินลงจากรถไป ที่ไม่สามารถจะขายของได้เลย ปล่อยให้พลขับพาพวกเราตะลุยขึ้นบนยอดเขา

รถตีนตะขาบตะกุยโครม ๆ ขึ้นไปชนิดตับไตไส้พุงแทบจะหลุดเป็นชิ้น ๆ ทางด้านหลังก็มีตามมา ทางด้านหน้าก็มีสวนลงมา แสดงว่านักท่องเที่ยวมากันมากมายตั้งแต่เช้าแล้ว เขานำเรามาจอดที่บริเวณลาน ซึ่งมีทั้งรถสโนว์โมบิลและมีอูฐอยู่เป็นจำนวนมาก ให้นักท่องเที่ยวสามารถอาศัยขึ้นบนยอดเขาได้ แต่เมื่อพวกเราตีตั๋วสโนว์โมบิลมาตั้งแต่ต้นแล้ว กระผม/อาตมภาพจึงต้องขึ้นสโนว์โมบิลไป ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอยากจะขี่อูฐมากกว่า