[เถรี]

เมื่อตรงไปยังสายพาน ๒ เพื่อรอรับกระเป๋า กระผม/อาตมภาพก็ขอไปเข้าห้องน้ำเสียก่อน เนื่องเพราะว่าปวดตั้งแต่อยู่บนเครื่องบินแล้ว แต่ตอนทรงสมาธิอยู่ก็ไม่รู้สึกอะไร ครั้นคลายสมาธิออกมาแล้ว ถึงได้รู้ว่าตัวเองปวดปัสสาวะมาก แต่ว่าเครื่องกำลังลง ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าห้องน้ำได้ ออกจากห้องน้ำมา พวกเราก็ทยอยกันรับกระเป๋า ที่แม้จะมาช้าหน่อย แต่ว่าครบถ้วนสมบูรณ์ไม่มีชำรุดเสียหาย

ครั้นรวมพลได้แล้ว พวกเราเดินออกมาทางด้านนอก ปรากฏว่าน้องปูเป้ไกด์ท้องถิ่นรอรับอยู่ น้องปูเป้เป็นชาวลาวที่เดินทางมาเรียนที่ประเทศจีน ด้วยความที่พูดภาษาไทยได้ ทัวร์ไทยแทบทุกคณะจึงขอให้น้องปูเป้เป็นไกด์ท้องถิ่นให้ แม่เจ้าประคุณรับงานเสียจนไม่มีเวลาพักผ่อน แม้แต่วันนี้ เพิ่งจะส่งลูกทัวร์กลับ แล้วก็มารับคณะของเราต่อ ก็เลยออกอาการ "เอ๋อ ๆ" อยู่บ้าง ถ้าหากว่าไม่ถามก็ไม่บอกชื่อ น่าเห็นใจอยู่เหมือนกัน เพราะว่าสภาพอากาศโหดขนาดนี้ แล้วยังทำงานไม่ได้พัก แม้ว่าจะเป็นนักศึกษาต่างชาติ แต่ก็พยายามที่จะหารายได้เพื่อให้ตนเองไม่ต้องรบกวนครอบครัวมาก ต้องบอกว่าเป็นบุคคลที่มีจิตสำนึกดีทีเดียว

น้องปูเป้พาพวกเราเดินออกมาทางด้านนอก เจอผู้คนซึ่งมารอรับคณะของตนเองอยู่ "ล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสน" เห็นจะได้ ออกมาด้านนี้แล้วถึงได้รู้ว่าอากาศ -๒๓ องศาเซลเซียสนั้นหนาวสุด ๆ เพราะว่าด้านนี้มีลมด้วย เมื่อโดนลมกระโชกเข้าเต็มหน้า กระผม/อาตมภาพรู้สึกเหมือนกับตัวเองกลืนไอศกรีมเข้าไปคำโต ก็คือมีอาการเส้นเลือดหดตัว ในลักษณะแบบนี้ บางคนอาจจะมีปัญหาในสุขภาพร่างกายไปเลย เพราะว่าเส้นเลือดหดตัวกะทันหัน ร่างกายก็พยายามจะปั๊มเลือด เพื่อให้ต่อสู้กับความหนาว บุคคลที่มีเส้นเลือดเปราะบาง จึงไม่ควรที่จะมาอยู่ในสถานที่อุณหภูมิสุดขั้วแบบนี้..!

เมื่อพวกเราขึ้นไปบนรถแล้ว ก็เป็นอันว่ารอดตายไปได้ ไม่เช่นนั้นแล้วระยะทางที่เดินมาหลายร้อยเมตรนั้น กระผม/อาตมภาพเข้าใจชัดเจนแล้วว่า โลกันตนรกที่ลงโทษบุคคลด้วยความเย็นนั้นเป็นอย่างไร !? ในขณะที่ลงไปดู เห็นสัตว์นรกนั้นเมื่อกระทบกับน้ำที่ก้นเหวนรก ก็เกิดอาการแตกกร๊อบ..! กลายเป็นฝุ่นไปทั้งตัว ถ้าตะเกียกตะกายขึ้นมาไม่ทัน ในขณะที่ร่างกายกลับคืนมาใหม่ ก็แตกสลายไปอีก ลักษณะแบบเดียวกับตอนที่พวกเราเดินมา มองเห็นสิ่งของต่าง ๆ ก็แทบไม่กล้าหยิบ ไม่กล้าจับ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกรอบแตกคามือไปหรือเปล่า..!?