[เถรี]

สำคัญที่รักษากำลังใจให้อยู่กับปัจจุบันตรงหน้า ไม่ฟุ้งซ่านไปในอดีต ไม่ฟุ้งซ่านไปในอนาคต ถ้าลักษณะแบบนั้นความทุกข์ของเราก็จะไม่เพิ่มขึ้นมา เพราะว่าทุกวันนี้พวกเราทุกข์เพราะความคิดตัวเองเสียเป็นส่วนมาก

ทุกข์ตามธรรมชาติ เกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือว่าเจ็บไข้ได้ป่วยอะไรต่าง ๆ เป็นเรื่องปกติที่ทุกคนมี แล้วเรายังไปซ้ำเติมด้วยการคิดฟุ้งซ่านไปต่าง ๆ นานา ก็เท่ากับว่าเราซ้ำเติมตัวเองให้ทุกข์ด้วยความคิดของตนเท่านั้น

จึงต้องกำหนดสติจดจ่อต่อเนื่องอยู่กับการกระทำตรงหน้า หรือว่าลมหายใจเข้าออก เพื่อที่ถึงเวลาแล้วเราหยุดใจอยู่กับตรงหน้าได้ ไม่ไปในอดีต ไม่ไปในอนาคต ความทุกข์ของเราก็เหมือนกับน้อยลง ถ้าใครทำได้ก็ถือว่าเราเริ่มก้าวเข้าสู่ก้าวแรกของความดี รู้แล้วว่าวิธีดับทุกข์ในพระพุทธศาสนานั้นเป็นอย่างไร

ก็ขอให้ทุกท่านพยายามที่จะรักษากำลังใจของตนให้ตลอดรอดฝั่ง ในระยะเวลาของการปฏิบัติธรรมซึ่งหลายวันอยู่ แล้วก็มีงานอื่นแทรกเข้ามาเป็นระยะ ถ้ารักษากำลังใจของเราไม่เป็น ก็จะฟุ้งซ่านมาก

ขอให้ทุกท่านเข้าสู่การปฏิบัติกันต่อไป