[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ มีหลายเรื่องที่อยากจะกล่าวถึง เรื่องแรกเลยก็คือที่หลวงพ่อรูปหนึ่ง ไม่พอใจว่าพระลูกวัดไปรับสังฆทานแทน ก็เลยเตะสังฆทานของญาติโยมกระจุยกระจายไป ปรากฏว่าผลของการกระทำสนองแบบสายฟ้าแล่บ ก็คือหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดสั่งปลดออกจากทุกตำแหน่งที่มีอยู่ไปเลย..!

ตรงนี้ขอชื่นชมว่าหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดจัดการได้เด็ดขาดและรวดเร็วมาก โดยเฉพาะท่านลงไปสอบสวนด้วยตัวเอง และตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ทำให้บุคคลผู้กระทำในสิ่งที่เสียหายต่อคณะสงฆ์และพระพุทธศาสนา เมื่อโดนลงโทษอย่างหนักแบบนั้น จึงทำให้กระแสสังคมสงบลงได้อย่างฉับพลันทันที

ถ้าผู้บังคับบัญชาทุกระดับชั้นมีการกระทำที่เด็ดขาดและเข้มงวดแบบนี้ ผู้ที่แหกคอกทำให้คณะสงฆ์ของเราเสียหายก็จะลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ เนื่องเพราะว่ากว่าจะก้าวขึ้นมาสู่ตำแหน่งเจ้าอาวาส กว่าจะก้าวขึ้นมาสู่ตำแหน่งเจ้าคณะตำบลนั้นต้องใช้เวลานานมาก

บางท่านไม่สบโอกาส อย่างหลวงปู่เจ้าคุณไพเราะ - พระวชิรสิกขการ, ดร. (ไพเราะ ฐิตสีโล ป.ธ. ๔) ที่ปรึกษาเจ้าคณะอำเภอป่าโมก จังหวัดอ่างทอง เพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ ๕๑ กว่าท่านจะได้เป็นพระอุปัชฌาย์ก็อายุ ๗๘ ปีเข้าไปแล้ว ท่านยังบ่นกับพวกกระผม/อาตมาภาพว่า ท่านสร้างบุญมาน้อย กว่าที่จะได้รับตำแหน่ง ก็ล่วงมาจนเกือบจะเกษียณอายุของพระคือ ๘๐ ปี..!

เรื่องต่อไปก็คือวันนี้มีญาติโยมท่านหนึ่งขอคำปรึกษาว่า ตนเองเจ็บไข้ได้ป่วย ผ่าตัดมาหลายรอบแล้วก็ยังไม่หาย ควรที่จะทำอย่างไรดี ? กระผม/อาตมาภาพได้ฟังแล้วก็อยากจะถอนหายใจ

เนื่องเพราะว่าถ้าเรากำลังใจไม่เพียงพอ แต่ไปถามบุคคลที่กำลังใจสูงกว่า เขาให้คำแนะนำมา เราก็ไม่สามารถที่จะทำได้อยู่แล้ว จึงได้บอกไปว่า "หลวงพ่อป่วยหนักมา ๔๐ กว่าปีแล้ว ใช้วิธีทนเอา ยอมรับกฎของกรรมว่า เราเคยเกเรเอาไว้ในอดีต ปัจจุบันนี้เราก็ต้องยอมรับ แต่ขึ้นชื่อว่าการเกิดมามีร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้ จะไม่ขอมีอีกแล้ว"

แต่ทำให้ท่านนั้นอยู่ในลักษณะที่ว่า คำขอปรึกษาที่ได้ให้ไปนั้นไม่ถูกต้องกับกำลังใจ เนื่องเพราะว่ากำลังใจต่างกันมากจนเกินไป แต่ถ้าหากว่าไปปรึกษาบุคคลที่กำลังใจต่ำกว่า อาจจะมีการแนะนำให้ไปสะเดาะเคราะห์ ต่อชะตา ต่อลายมือ และอาจจะเสียค่าดำเนินการแพง ๆ แล้วยังเจ็บไข้ได้ป่วยอยู่เหมือนเดิม..!