[เถรี]

เมื่อจบเสียงตามสาย กระผม/อาตมภาพก็สนทนาธรรมเพื่อโยงจิตใจให้ญาติโยมทั้งหลายเข้าสู่การปฏิบัติธรรมช่วงบ่าย หลังจากนำสมาทานพระกรรมฐานแล้ว ได้มอบถวายหน้าที่ให้กับพระวิปัสสนาจารย์วัดท่าขนุน นำญาติโยมทั้งหลายปฏิบัติธรรมต่อไป

ตัวกระผม/อาตมภาพและน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ได้นำเอาอาหารที่เหลือจากการฉันเพลส่วนหนึ่ง วิ่งไปยังบ้านวังรังกา ซึ่งเป็นเส้นทางบิณฑบาต ห่างจากวัดท่าขนุนเกือบ ๕ กิโลเมตร เพื่อที่จะไปเลี้ยงหมาแม่ลูกอ่อน ซึ่งคลอดลูกเอาไว้ทั้งหมด ๘ ตัวด้วยกัน แต่ปรากฏว่าโดนคนอุ้มไปแล้ว ๓ ตัว ซึ่งส่วนใหญ่ที่โดนอุ้มไปก็คือบรรดาตัวที่ดูแล้วว่าแข็งแรงน่ารักที่สุด

บรรดาลูกหมา ๕ ตัวที่เหลือนั้น เริ่มหัดกินอาหารแล้ว กระผม/อาตมภาพเอาขนม ตลอดจนกระทั่งหมูปิ้งไปฉีกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ป้อนให้บรรดาลูกหมาเหล่านั้น เมื่อแม่หมาเห็นก็รีบวิ่งมาด้วยความดีใจ เนื่องเพราะว่าเวลากระผม/อาตมภาพออกบิณฑบาต แม่หมาก็มักจะผูกสัมพันธไมตรีด้วยการวิ่งตาม ซึ่งกระผม/อาตมภาพก่อนหน้านี้เห็นว่าแม่หมาท้องแก่ จึงได้ถามว่า "เมื่อไรจะคลอด ? ถ้าคลอดแล้วให้บอกกันด้วยนะ จะได้หาอะไรมาเลี้ยง" ปรากฏว่าช่วงเช้าที่บิณฑบาต แม่หมาวิ่งมาส่งข่าวว่าคลอดแล้ว แล้วแถมยังทวงสัญญาเสียด้วย..!

เรื่องพวกนี้ต้องบอกว่าสัตว์ก็คือคน เพียงแต่ว่าเขาโดนจำกัดอยู่ในภพภูมิของเดรัจฉาน ความรู้สึกก็คือคนดี ๆ นี่เอง สิ่งที่เขาสื่อสารออกมานั้นชัดเจนมาก ๆ เพราะว่าสัตว์มีทั้งภาษากาย ก็คือทำท่าทำทางต่าง ๆ ให้เรารู้ว่าเขาต้องการอะไร มีภาษาเสียง คือสามารถที่จะส่งเสียงสื่อสารตามปกติของมนุษย์และสัตว์ทั่ว ๆ ไป แล้วยังมีภาษาใจ คือการที่ส่งกำลังใจมาถึงพวกเราโดยตรง

ต้องบอกว่าแม่หมาตัวนี้ฉลาดมาก อาศัยบุญสัมพันธ์กรรมสัมพันธ์จากคำพูดประโยคเดียวที่กระผม/อาตมภาพบอกว่า "ถ้าคลอดลูกเมื่อไรให้บอกด้วย จะเอาอาหารมาเลี้ยง" เมื่อเจอหน้าก็รีบวิ่งมาบอก แต่ตอนบิณฑบาต กระผม/อาตมภาพไม่มีอาหารที่จะแบ่งให้ เนื่องเพราะว่าอาหารบิณฑบาตนั้น ยังไม่ใช่ของเหลือจากพระภิกษุสามเณรฉันแล้ว