[เถรี]

ความจริงแล้วถ้าหากว่าเราปกครองกันอย่างโปร่งใส มีอะไรก็ว่ากันท่ามกลางที่ประชุมให้รู้กันชัดเจนไปเลย ในลักษณะแบบนี้ก็ไม่มีเบื้องหน้าเบื้องหลังอะไร เหลืออยู่แต่ว่าเมื่อเสนอชื่อไปตามลำดับชั้นแล้ว ผู้บังคับบัญชาสูงสุดซึ่งมีอำนาจชี้เป็นชี้ตายจะเลือกใครเท่านั้น ต่อให้พวกเราเสนอขึ้นไปแล้ว ก็ไม่ได้แปลว่าท่านนั้นจะต้องได้รับตำแหน่งแน่นอน กระผม/อาตมภาพจึงได้เตือนไปว่า อย่าไปมั่นใจว่าตำแหน่งนี้จะต้องเป็นของเรา เนื่องเพราะว่าเราเห็นว่าเหมาะสม แต่ว่าผู้บังคับบัญชาอาจจะมีคนในดวงใจอยู่ก็ได้ ซึ่งทุกท่านก็รับทราบกันตามนี้

แล้วขณะเดียวกันก็เข้าใจกันชัดเจนว่า ตำแหน่งหน้าที่สูงขึ้นก็คือภาระงานมากขึ้น ในเมื่อเป็นเช่นนั้น แต่ละท่านที่ล้วนแล้วแต่สมถะ รักสงบ จึงไม่ได้ปรารถนาที่จะได้ยศได้ตำแหน่งอะไรมากมายไปกว่านี้ บางท่านก็ถึงขนาดจะถอนตัวแต่กลางคันก็มี เป็นเรื่องที่พวกเรา "ร้องไห้ไม่ได้ หัวเราะไม่ออก" ที่อื่นเขาแย่งกันจะเป็นจะตาย แต่ที่ทองผาภูมิต่างคนต่างเกี่ยงให้คนอื่นเป็นแทน..!

แม้กระทั่งทุกวันนี้ เวลาประชุมคณะสงฆ์จังหวัด หรือว่าคณะสงฆ์ภาค ก็มักจะมีเพื่อนพระสังฆาธิการแซวกันว่า "ทำไมอำเภอ รองอำเภอทองผาภูมิเขารักกันนักวะ ? ไปไหนก็ผูกแพไปด้วยกัน ไม่เห็นจะทิ้งกันเลย" กระผม/อาตมภาพก็ได้เรียนไปตรง ๆ ว่า "ถ้าหากว่าไม่แย่งตำแหน่งกัน ก็รักกันได้ทุกอำเภอแหละครับ" เล่นเอาคนฟังทำหน้าพิกลไปตาม ๆ กัน..!

เมื่อปิดประชุมแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ได้ร่วมทำบุญกับท่านพระครูกาญจนสิทธิคุณ เจ้าคณะตำบลสหกรณ์นิคม เจ้าอาวาสวัดหินดาดผาสุการาม ซึ่งท่านจะหล่อพระประธานองค์ใหญ่ไว้ในวิหาร ได้นิมนต์กระผม/อาตมภาพเอาไว้ล่วงหน้าตั้งแต่สองเดือนก่อนว่า ให้ไปช่วยนั่งปรก อธิษฐานจิต คุมธาตุในงานหล่อพระให้ด้วย

กระผม/อาตมภาพถวายปัจจัยร่วมหล่อพระกับท่าน ๑๐,๐๐๐ บาท กำชับไว้ว่า "อย่าใส่ซองคืนมาเป็นอันขาด งานนั่งปรก ผมนั่งให้ฟรี" ทุกท่านก็อนุโมทนาร่วมกัน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๘ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)