[เถรี]

ทั้งสองท่านนี้ก็คือชาวจังหวัดจันทบุรีนี่เอง เมื่อถึงเวลาหลวงพ่อมนัสนำไปฝากบวชไว้กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ที่วัดท่าซุง พวกเราเองก็จะเคยชินกับสำเนียงเหน่อ ๆ ของทางด้านตะวันออกนี้ ซึ่งเขาเรียกกันง่าย ๆ ว่า "เหน่อระยอง เหน่อจันท์" เหล่านี้เป็นต้น

ถ้าหากว่าเป็นคนที่อื่นฟังก็จะรู้สึกแปลก ๆ เนื่องเพราะว่าคนทางจันทบุรีนั้น หลายต่อหลายคำที่พูดกันติดปากก็เป็นภาษาจีน อย่างเช่นเรียกพี่ชายว่า "เหีย" ถ้าเป็นบ้านเราก็เรียกกันว่า "เฮีย" เป็นต้น หรืออย่างการจัดทุเรียนขึ้นรถ ใช้คำว่า "เที้ยบ" ซึ่งคำว่าเที้ยบก็คือเทียบแล้วก็ใส่ไม้โทไปนั่นเอง เป็นภาษาจีนแคะที่แปลว่า "จัดเรียง"

หรือที่เรียกโรงเก็บทุเรียนว่า "ล้ง" ซึ่งในภาษาจีนแต้จิ๋วก็คือโรงงานนั่นเอง ถ้าหากว่า "กงซีล้ง" ก็คือโรงงานที่ตั้งเป็นบริษัท แล้วมาภายหลังก็แผลงคำว่า "กงซีล้ง" แปลว่า "ส้วม" ขึ้นมาอีกคำหนึ่ง ซึ่งภาษาพวกนี้ถ้าหากว่าเราไม่เคยชิน นอกจากจะฟังสำเนียงเหน่อตะวันออกไม่ทันแล้ว บางทีก็ยังนึกว่า "ไอ้คำนี้แปลว่าอะไรวะ ?"

เมื่อออกมาเดินดูความเรียบร้อยแล้ว เห็นท่านสมุห์สุกฤษฎิ์จัดงานทุกอย่างได้เป็นระเบียบ ก็ยังรู้สึกชื่นชมว่าถึงท่านจะตัวเล็ก แต่มีความคล่องตัวมาก แล้วก็ยังมีลูกศิษย์อยู่ด้วยอีก ๔ รูป แต่ละรูปก็ล้วนแล้วแต่มากราบรายงานตัว แล้วก็ช่วยกันต้อนรับครูบาอาจารย์ต่าง ๆ ที่มาร่วมในพิธีหล่อพระสีวลีและเทวดานางฟ้า ซึ่งใส่บาตรพระสีวลี ตลอดจนกระทั่งปลุกเสกวัตถุมงคล

โดยที่พระเกจิอาจารย์รูปหนึ่งที่หลุดวงโคจรไป ก็คือพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณหลวงตา - พระราชภาวนาพัชรญาณ วิ. ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดสระบุรี เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) ซึ่งถ้าหากว่าท่านมาในวันนี้ กระผม/อาตมภาพจะ "เกทับ" ว่า "พี่ไปไหนไม่รอดแล้ว เนื่องเพราะว่าผมก็เป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดแล้วเหมือนกัน..!"

เรื่องพวกนี้ พี่ ๆ น้อง ๆ มักจะล้อกันเล่นอยู่ตลอดเวลา เพราะว่าในเรื่องของการปฏิบัติธรรม เราก็แข่งขันกันว่าใครจะไปได้ไกลกว่า ในเมื่อแข่งด้านปฏิบัติกันมานาน ถึงเวลามีเรื่องของทางโลก ๆ เข้ามา ก็เอามา "เกทับ" กันเล่น หัวเราะกันเล่น ในเวลาที่นั่งฉันน้ำร้อนน้ำชากันนั่นเอง แต่ว่าท่านเจ้าคุณหลวงตาท่านไปติดภารกิจที่อื่น ไม่ได้มาร่วมงานในวันนี้ด้วย