แม้กระทั่งวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรี ศรีไพบูลย์ซึ่งมาสำเร็จลงในยุคที่กระผม/อาตมภาพเข้ามาเป็นประธานจัดหาทุนสร้างให้นั้น ก็เกิดจากปรารภของหลวงพ่อเจ้าคุณไพบูลย์นี่เอง ท่านปรารภว่า "กูอยากให้ลูกหลานชาวจังหวัดกาญจนบุรี ได้เรียนจบปริญญาตรีกันทุกคน ถ้าเป็นไปได้ กูจะสร้างมหาวิทยาลัยให้ลูกหลานกูได้เรียนฟรี..!" นี่เป็นปณิธานที่ท่านไม่สามารถจะทำได้สำเร็จ
พวกกระผม/อาตมภาพซึ่งนำโดยพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีรูปปัจจุบัน ซึ่งเป็น "เด็กหน้าห้อง" "เด็กในคาถา" ที่หลวงพ่อไพบูลย์ท่านเมตตาบวชเณรให้ และส่งเรียนจนกระทั่งจบเปรียญธรรม ๙ ประโยค และจบปริญญาโทจากประเทศอินเดีย ได้ปรึกษาหารือกับพวกกระผม/อาตมภาพ แล้วช่วยกันสร้างฝันของหลวงพ่อไพบูลย์ให้เป็นจริงในยุคสมัยนี้จนได้
พระเดชพระคุณหลวงพ่อไพบูลย์ท่านมีกิจวัตรประจำปีอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือต้องเดินทางไปสักการะสังเวชนียสถานที่ประเทศอินเดียทุกปี เมื่อเจอพระภิกษุสามเณรชาวไทยซึ่งไปศึกษาอยู่ที่นั่น ไม่ว่าจะเป็นวัดใดในประเทศไทยก็ตาม ท่านจะถวายปัจจัยให้พระภิกษุสามเณรเหล่านั้นรูปละ ๒๐๐ ดอลลาร์ บอกว่า "กูให้มึงเอาไว้ใช้ในการศึกษา จะได้ไม่ต้องไปรบกวนหลวงพ่อของพวกมึงให้มากนัก" บรรดาพระภิกษุสามเณรรุ่นเก่า ๆ จึงได้รับความเมตตาจากหลวงพ่อท่านอย่างสม่ำเสมอทุกปี
แต่ด้วยความที่พระเดชพระคุณท่านกรำงานหนักมาตลอดชีวิต ในวันที่ ๒๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕ ขณะที่ท่านเองกำลังบัญชาการให้บรรดาพ่อครัวแม่ครัว ทำอาหารถวายพระที่ร่วมเดินทางไปสักการะสังเวชนียสถานทั้ง ๔ นั้น อยู่ ๆ ท่านก็ล้มลง เนื่องเพราะว่าเส้นเลือดหัวใจอุดตัน แล้วก็มรณภาพที่ประเทศอินเดียนั่นเอง..!
ทำให้ชาวกาญจนบุรีอย่างพวกเราเศร้าโศกเสียใจกันทั้งจังหวัดยังไม่พอ บรรดาพระเถระเจ้าคณะปกครองทุกรูป ต่างก็เสียดายพระสังฆาธิการระดับสูง ที่ให้ใจกับงานคณะสงฆ์อย่างชนิดเกิน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์อยู่เสมอ
ดังนั้น..ในงานครบรอบวันมรณภาพของท่านทุกปี จึงมีผู้เดินทางมาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง จึงขอกล่าวถึงหลวงพ่อไพบูลย์ที่กระผม/อาตมภาพได้สัมผัสมาด้วยตนเอง เอาไว้เพื่อเป็นที่รำลึกถึงในวันครบรอบวันมรณภาพปีที่ ๒๒ ของท่านมา ณ ที่นี้
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๒๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-12-2024 เมื่อ 00:59
|