[เถรี]

ท่านปรารภว่าปีนี้ท่านเองเซ็นรับรองงบประมาณไป ๕๑ ล้านบาท เพื่อมอบให้กับครูพระทั่วประเทศ ท่านเองเซ็นแล้วยังคิดว่า "นี่ตัวเราเองยังจะอยู่ได้อีกกี่วัน ?" เนื่องเพราะว่าถ้ามีความเสียหายขึ้นมา ท่านในฐานะแม่กองธรรมก็ต้องรับไปเต็ม ๆ จึงเป็นเรื่องที่ท่านต้องเตือนพวกเราทั้งหลายให้คำนึงถึงความเป็นพระของเรา เนื่องเพราะว่าพระภิกษุของเรานั้นมีศีลเป็นกฎหมายพิเศษ ซึ่งโทษประหารชีวิตของศีลนั้น ในสายตาชาวบ้านแล้วก็เบาเหลือเกิน

อย่างเช่นว่าลักทรัพย์ได้ ๕ มาสก ซึ่งตีราคาเท่ากับ ๑ บาทไทย ก็ต้องอาบัติปาราชิก ขาดความเป็นพระไปทันที โดยเฉพาะปิดมรรคปิดผล ไม่มีโอกาสที่จะเจริญต่อไปในพระพุทธศาสนา ถึงขนาดใช้คำเปรียบเทียบว่า "เหมือนกับตาลยอดด้วน" ที่ไม่สามารถจะเติบโตต่อไปได้ ถ้าเราไม่รู้จักระมัดระวัง ไม่รักศีลของตนเอง ความเสียหายใหญ่จะเกิดขึ้นกับพระพุทธศาสนาทันที เนื่องเพราะว่าท่านทั้งหลายเกิดความโลภขึ้นมาในใจ แล้วก็ส่งรายงานเท็จขอเบิกเงินไปนั้น

อย่าลืมว่าการผิดศีลนั้นเกิดขึ้นทันทีที่การกระทำนั้นสำเร็จลง ไม่ต้องรอให้ใครมาตัดสิน ท่านขาดความเป็นพระไปทันทีที่หลอกลวงเพื่อเอาเงินเกิน ๑ บาท ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ขอให้ทุกท่านตระหนักเอาไว้ให้มาก ไม่เช่นนั้นแล้วเราจะเหลือพระให้ชาวบ้านไหว้ได้แค่ไม่กี่รูปเท่านั้น..!

เมื่อท่านให้โอวาทจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ลงมาทักทายให้กำลังใจแก่บรรดาพระเถรานุเถระ และครูผู้ตรวจข้อสอบธรรมสนามหลวง พร้อมกับมอบตราตั้งให้แก่ครูผู้ได้รับการแต่งตั้งใหม่ จากนั้นก็ขอตัวเดินทางกลับ เพราะว่าท่านต้องไปศาสนกิจที่จังหวัดขอนแก่นต่อไป

กระผม/อาตมภาพเองก็ยังเห็นว่า สิ่งที่พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ แม่กองธรรมปรารภไว้นั้น เป็นเรื่องที่อันตรายเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าทำให้พระภิกษุของเราขาดความเป็นพระได้ง่ายเหลือเกิน จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายต้องเอาหลักธรรมในเบื้องต้น คือ หิริ -โอตตัปปะ มาประจำใจเอาไว้ ก็คือ รู้จักละอาย ไม่กล้าทำชั่ว และเกรงกลัวผลชั่วนั้นจะส่งผลร้ายแก่ตนเอง ถ้าเรามีหลักธรรมประจำใจเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นพระภิกษุสามเณร ตลอดจนกระทั่งฆราวาสญาติโยมที่รับราชการต่าง ๆ อยู่ ก็จะไม่มีการคอรัปชั่นหรือว่าโกงกิน เพราะว่ารู้จักละอายชั่วกลัวบาปนั่นเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)