[เถรี]

หลังจากที่ได้พิจารณาผ้าไตรบังสุกุลแล้ว กระผม/อาตมภาพก็กราบลาท่านเจ้าคุณอาจารย์พระพรหมบัณฑิต, ศ., ดร. ตลอดจนกระทั่งท่านเจ้าคุณประไพและพรรคพวกเพื่อนฝูง โดยที่ปรารภกับทุกท่านว่า เพื่อนฝูงก็ทยอยกันไปทีละคนสองคน ในจังหวัดสุพรรณบุรี พี่ชลอ - พระครูสุตาภรณ์พิสุทธิ์ (ชลอ เตชพโล ป.ธ. ๔) ก็ไปเสียก่อนแล้ว ยังไม่ทราบว่าคิวต่อไปจะเป็นใคร ? ทุกคนมองซ้ายมองขวาแล้วก็บอกว่า "ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะว่าบางคนอายุมากก็ดูแข็งแรง บางคนอายุน้อยก็มีโรคประจำตัว"

เรื่องพวกนี้ต้องบอกว่าเป็นไปตามวาระบุญวาระกรรมของแต่ละคน เนื่องเพราะว่าถ้าหากว่าใครสร้างกรรมปาณาติบาตไว้มาก ก็จะเจ็บไข้ได้ป่วยหรืออายุสั้นพลันตาย

ใครที่สร้างกรรมอทินนาทานไว้มาก ทรัพย์สินก็จะเสียหาย โดนบุคคลหลอกลวงจนเสียทรัพย์หมดตัวไปเลยก็มี

ท่านใดสร้างกรรมด้านกาเมสุมิจฉาจารเอาไว้มาก เกิดมาชาติใหม่ก็กลายเป็นบุคคลที่ไม่น่าเชื่อถือ เรื่องเดียวกันเราพูดไปไม่มีใครฟัง แต่คนอื่นพูดเรื่องเดียวกัน ทั้ง ๆ ที่ไม่มีลักษณะน่าเชื่อถือเหมือนกับเรา แต่คนกลับรับฟังและเชื่อถือเขาเสียนี่..!

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายสร้างกรรมด้านมุสาวาทมา ก็จะโดนคนเขาโกหกหลอกลวงปลิ้นปล้อนอยู่เรื่อย ๆ จนกระทั่งบางทีเราก็ต้องลำบากเดือดร้อนด้วยคำพูดโกหกเหล่านั้น

ส่วนท่านที่สร้างกรรมในด้านสุราเมรยมัชชปมาฯ ท่านทั้งหลายก็จะมีโรคประจำตัว ไม่ว่าจะเป็นปวดหัวเป็นประจำ เป็นโรคประสาท หรือถ้าหากว่าประเภทดื่มเช้า กลางวัน เย็น กลางคืน ไม่ยอมเลิก อาจจะต้องถึงขนาดเป็นบ้าไปเลยก็มี..! เพราะว่าดื่มแล้วขาดสติสัมปชัญญะ

ท่านทั้งหลายจะเห็นได้ว่า ในเรื่องของการรักษาศีลนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนให้เราทำในเรื่องง่าย ก็คือแค่ไม่กระทำในเรื่องทั้งหลายเหล่านั้น แต่ถ้าหากว่าเราไปกระทำซึ่งเป็นเรื่องยาก โทษก็จะเกิดขึ้นกับตนเอง อย่างเช่นว่าการฆ่าสัตว์หรือว่าฆ่าคน ก็ต้องเสียเวลาไปวางแผน ไปลงไม้ลงมือ หรือถ้าอย่างเช่นเป็นพรานล่าสัตว์ ก็ต้องเข้าป่า ลำบากลำบนกว่าที่จะเสาะหาสัตว์ได้สักตัวหนึ่ง แล้วก็ไม่แน่เหมือนกันว่าจะฆ่าเขา หรือว่าเขาจะฆ่าเรา..! แปลว่าท่านทั้งหลายถ้าจะฆ่าสัตว์ก็เป็นเรื่องยาก แต่เว้นจากการฆ่าสัตว์ซึ่งเป็นเรื่องง่าย ควรที่จะทำหรือไม่ก็อยู่ที่การพิจารณาของทุกท่าน