[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๒๐ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ จากเสียงธรรมฯ เมื่อวานนี้ท่านทั้งหลายก็จะเห็นได้ว่าในส่วนของโลกอื่นนั้น ส่วนใหญ่แล้วเขาเคารพกฎของกรรม ถ้าหากว่าไม่มีบุญสัมพันธ์ไม่มีกรรมสัมพันธ์กันแล้ว เขาก็จะปล่อยวาง ไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย

จากที่ท่านสุวัณณนาคราชจะต้องโยงเรื่องไปจนถึงท่านมณิอักขินาคราชผู้เป็นนาย ก็เพื่อจะดึงเอากรรมสัมพันธ์ตรงที่ว่า กระผม/อาตมภาพได้ไปพบกับเจ้านายตนเองมา ๒ ครั้งแล้ว จะได้อ้างถึงเพื่อขอความช่วยเหลือในการร่วมบูรณะยอดพระบรมธาตุเชิงชุมในส่วนที่ ๔ ได้

เรื่องพวกนี้ถ้าเราไม่เข้าใจเรื่องกฎของกรรม ก็จะเกิดความสงสัยว่า "ทำไมถึงต้องดึงเรื่องยาวไปจนขนาดนั้น คุยกันตรง ๆ เลยไม่ได้หรือ ?" ขอบอกว่าถ้าไม่มีบุญสัมพันธ์ ไม่มีกรรมสัมพันธ์ให้อาศัยตรงนั้นแล้ว บางทีแม้กระทั่งการพบการเจอกันยังไม่มีโอกาสเลย..!

อย่างที่กระผม/อาตมภาพลงไปภาคใต้นับ ๑๐ ปี แต่ว่าก็ไม่ได้พบไม่ได้เจอเรื่องที่บรรดาโลกทิพย์บ้านโคกอิฐ ซึ่งมาขอความช่วยเหลือ จนกระทั่งวาระกรรมของเขาทั้งหลายเหล่านั้นผ่านไป จึงได้มาขอให้กระผม/อาตมภาพบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลาย ให้ช่วยกันทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ ท่านทั้งหลายเหล่านั้นจะได้ไปเกิดเสียที..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเรื่องของวาระบุญวาระกรรมนั้น เหมือนกับวงกลมที่มีขนาดใหญ่บ้างเล็กบ้าง แต่ละวงต่างมีช่องของตนเองอยู่ กว่าที่จะหมุนให้ช่องมาตรงกันได้นั้น บางทีก็เป็นระยะเวลาไม่กี่ปี บางทีก็ต้องเป็นระยะเวลาหลายสิบปี หลายครั้งก็เป็นระยะเวลาหลายชาติ..!

อย่างที่กระผม/อาตมภาพเคยเล่าเรื่องกรรมนิมิตว่า เคยเกิดเป็นนางสิงห์ไปล่าสัตว์ แม้ว่าจะเป็นไปโดยสัญชาตญาณ และต้องอาศัยเลือดเนื้อผู้อื่นในการดำรงชีวิตตัวเอง แต่ก็เป็นการเข่นฆ่าสังหารทำลายชีวิตของผู้อื่นอยู่ดี เมื่อถึงเวลาแล้ว กรรมส่วนนั้นจึงมาสนองในชาติปัจจุบันนี้