[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงตั้งใจว่าอันดับแรกก็คือสมเด็จองค์ปฐมที่จะติดตัวไป อันดับที่สอง ถ้าไม่กลัวหนักมากก็จะเป็นพระยอดขุนพลกาญจนบุรี แล้วถ้าเป็นไปได้ก็จะพก "ท่านพี่" ก็คือพระราหูกะลาตาเดียว หลวงพ่อน้อย วัดศีรษะทอง ชิ้นเล็ก ๆ ไปสักองค์หนึ่ง เนื่องเพราะว่าพี่ท่านอยู่ใน "สายปะฉะดะ" ถ้าหากว่าสะกิดหน่อยเดียวก็ "ของขึ้น" เอาง่าย ๆ อะไรที่ "เคลียร์" กันไม่รู้เรื่อง ต้องบอกให้ "เจ้าพ่อนักเลง" ท่านไปจัดการให้ ?

แต่กว่าที่จะทำเช่นนั้นได้ ก็ต้องดูต้นทุนของตนเองด้วยว่า เรามีต้นทุนเพียงพอหรือไม่ที่จะทำให้ท่านยอมทำงานชิ้นนั้น ๆ ไม่เช่นนั้นขืนใช้ผิดท่าผิดทาง ท่านเองแทนที่จะไปฉะคนอื่น ก็หันมาเล่นเราเสียเอง..! ถ้าแบบนั้นก็ไม่ได้คุ้มค่ากันเลย เนื่องเพราะว่าท่านเป็นเทพชั้นสูง ไม่ใช่เทวดาทั่ว ๆ ไป แถมยังจัดอยู่ในประเภทเทพอสูรเสียด้วย ซึ่งปกติถ้าหากว่าดีก็ดีใจหาย ถ้าหากว่าร้ายก็ร้ายใจขาด เพียงแต่ว่าในอดีตกระผม/อาตมภาพกับท่าน เคยมีความสัมพันธ์กันมา ชาติปัจจุบันนี้ก็อุทิศส่วนกุศลให้ท่านเป็นประจำ ถึงเวลาจึงสามารถที่จะขอให้ท่านทำบางสิ่งบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ได้

ในส่วนนี้ก็น่าจะไม่ขาด อย่างอื่น ๆ ก็คงจะเหลือแต่เครื่องกันหนาว หรือว่าข้าวของประมาณขิงผง ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ เพื่อที่จะนำไปใส่น้ำร้อน ถึงเวลาฉันเข้าไปจะได้ป้องกันไม่ให้ตัวเองแข็งเป็นไอศกรีมแท่ง..! ของบางอย่างถ้าหากว่าเราเองมีการเตรียมพร้อมเอาไว้ ก็สามารถที่จะบรรเทาภาระที่ท่านทั้งหลายจะต้องช่วยดูแลเราไปได้มาก แต่ถ้าหากว่าปล่อยให้เป็นภาระของท่านทั้งหลายโดยฝ่ายเดียว ถ้าอย่างนั้นก็ออกจะมั่นใจตัวเองจนเกินไป..!

เนื่องเพราะว่าแต่ละคน ดีก็ดีไม่ทั่ว ชั่วก็ชั่วไม่หมด เมื่อถึงเวลาถ้าวาระกรรมเข้ามาตอนนั้นพอดี ท่านทั้งหลายที่ส่วนใหญ่เป็นพรหมเป็นเทวดาก็ปล่อยวาง เพราะว่าท่านจะไม่ไปล่วงกฎของกรรม เราเองก็อาจจะโดนลอยแพอยู่กลางทะเลหาฝั่งไม่เจอ..! ถ้าแบบนั้นก็โปรดเอาชีวิตรอดด้วยตนเอง ไม่ต้องไปกล่าวถึงพระหรือว่าครูบาอาจารย์ เพราะว่าท่านที่เป็นพระอริยเจ้านั้นเคารพกฎของกรรมเหนืออื่นใด ถ้าท่านไม่ยอมรับกฎของกรรม ท่านก็ไม่สามารถที่จะเป็นพระอริยเจ้าได้ ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็พูดง่าย ๆ ว่า ท่านอาจจะปล่อยให้เราตายไปต่อหน้าต่อตา หลังจากนั้นแล้วค่อยไปต่อว่ากันเองทีหลัง..!