[เถรี]

มีใครว่ายน้ำไม่เป็นบ้าง ? ห้วงโอฆะหรือห้วงน้ำแห่งกิเลสนี้ ว่ายไม่เป็นก็จมตาย ว่ายเป็นก็จมตาย เพราะว่าใหญ่เหลือเกิน มีอย่างเดียวก็คือต้องขึ้นฝั่งให้ได้ ถ้าขึ้นฝั่งไม่ได้ มีเกาะให้ขึ้นก็ยังรอดได้ชั่วคราว ประมาณพวกทรงฌาน ทรงสมาบัติ เกิดเป็นพรหมบ้าง เป็นอรูปพรหมบ้าง แต่พลาดลงไปเมื่อไรก็เรียบร้อย จมห้วงโอฆะต่อไป ฟังแล้วเครียด..!

ดังนั้น..เวลา ทุกนาที ทุกวินาที ต้องอยู่กับการปฏิบัติธรรม ต่อให้เข้าถึงมรรคผลชาตินี้ไม่ได้ ก็ขอให้เส้นทางการข้ามทะเลทุกข์นี้เหลือให้สั้นที่สุดเท่าที่จะสั้นได้ ไม่อย่างนั้นแล้วก็ทรมานกันไม่รู้จบ ตกเป็นเหยื่อของวังวนบ้าง ของคลื่นลมบ้าง ของปลาร้ายบ้าง ไม่มีโอกาสได้รอดพ้นขึ้นมาสักที

เคยดูหนูถีบจักรไหม ? สมัยนี้เขาเรียกหนูแฮมสเตอร์ สมัยอาตมภาพเล็ก ๆ เขาเรียกหนูถีบจักรบ้าง หนูตะเภาบ้าง แต่เจ้าพวกนั้นไม่ใช่แฮมสเตอร์ตัวเล็ก ตัวใหญ่กว่าหน่อยหนึ่ง ถึงเวลาเขาก็ทำกงล้อให้ ขึ้นไปมันก็วิ่ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เหมือนอย่างกับวิ่งได้ไกลมากเลย แต่..อยู่กับที่..!

พวกเราก็คล้าย ๆ อย่างนั้นแหละ มีทางเดียวที่จะรอดคือออกจากวงเวียนนั้นเสีย ไม่ใช่วิ่งไปเรื่อย ๆ พระพุทธเจ้าของเราสุดยอดมาก ที่มองว่าต้องออกจากวงเวียนนี้ ไม่ใช่ต้องวิ่งไปข้างหน้า แล้วพระองค์ก็แสวงหาทางออกได้สำเร็จ หลังจากนั้นเอามาบอก พวกเราก็ฟังผ่านหู สิ่งที่ท่านบอกมาเข้าท่าดี แต่ตอนนี้วิ่งกำลังมันอยู่เลย ขอวิ่งอีกหน่อยแล้วกัน สมควรเกิดไม่ใช่สมควรตาย..!