วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ตั้งแต่เช้ามืดกระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถนนพหลโยธิน หมู่ที่ ๑ ตำบลลำไทร อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยที่เจอรถติดค่อนข้างจะหนักหนาอยู่สักหน่อย เนื่องเพราะว่าเป็นวันประทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาของมหาวิทยาลัย ทางเจ้าหน้าที่ฝ่ายจราจรซึ่งมีกระผม/อาตมภาพเป็นกรรมการอยู่ด้วยนั้น ได้ร่วมกันประเมินว่า จะมีผู้เดินทางมาร่วมงานประมาณ ๓๐,๐๐๐ คน..!
ด้วยความที่มีบัตรวีไอพี จึงสามารถผ่านตลอด เข้าไปจอดที่บริเวณอาคารพระราชรัตนโมลี (นคร เขมปาลี) ของคณะสังคมศาสตร์ ซึ่งกระผม/อาตมภาพเป็นเจ้าภาพสร้างห้องประชุมใหญ่ ๑ ห้องและห้องเอนกประสงค์ ๑ ห้อง ปัจจุบันนี้เป็นสถานที่ซึ่งใช้งานหลากหลายมาก
เมื่อไปถึงก็เดินหาพระนิสิตของทางวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ ซึ่งมารับปริญญาในรุ่นนี้ประมาณ ๓๐ รูป/คน แต่ตามที่ทางด้านพระครูเชิด (พระครูโสภณกาญจนวัฒน์ - เชิดศักดิ์ สุภาจาโร) นายกองค์กรนิสิตวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ ท่านแจ้งให้ทราบว่ามาประมาณ ๒๐ รูปเศษเท่านั้น ส่วนที่เหลือแจ้งความประสงค์มาว่าจะขอรับปริญญาบัตรทีหลัง
แต่ทางด้านนายกองค์กรนิสิตท่านทำงานเป็น จึงประสานกับสำนักงานทะเบียนและวัดผล ทำการขอรับปริญญาบัตรแทนไปทั้งหมดแล้ว เมื่อได้ถ่ายรูปร่วมกันและมอบของที่ระลึกให้แก่ผู้จบการศึกษา โดยเฉพาะปลัดตั้ม (พระปลัดอาทิตย์ ชุตินฺธโร) อดีตผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ปัจจุบันเป็นเจ้าสำนักสงฆ์ห้วยน้ำริน จังหวัดเชียงใหม่
เสร็จแล้วก็ได้เข้าไปทางด้านในหอประชุมใหญ่ มวก. ๔๘ พรรษา เพื่อที่จะถวายมุทิตาสักการะท่านเจ้าคุณอาจารย์ประสาร - พระเทพวัชรสารบัณฑิต, รศ., ดร. (ประสาร จนฺทสาโร) ซึ่งท่านได้รับพระราชเลื่อนสมณศักดิ์จากพระราชวัชรสารบัณฑิต ขึ้นมาเป็นพระเทพวัชรสารบัณฑิต
แต่ว่าท่านเจ้าคุณอาจารย์ประสารไม่ยอมให้กระผม/อาตมภาพมอบของที่ระลึกให้ง่าย ๆ ได้พาไปยังที่นั่งอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย แล้วค่อยกราบขออนุญาตรับของที่ระลึก ซึ่งบุคคลที่เห็นบางท่านที่ยังสงสัยอยู่ว่ากระผม/อาตมภาพเป็นใคร ? ทำไมรองอธิการบดีที่ใคร ๆ เขาเรียกกันว่า "อธิการบดีน้อย" ถึงได้ต้องเคารพนบไหว้กันขนาดนั้น..!?
ต้องบอกว่าความจริงแล้วเป็นคุณงามความดีของท่านเจ้าคุณอาจารย์ประสาร ซึ่งประกอบไปด้วยอปจายนมัย ก็คือ มีความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นปกติ เป็นคุณสมบัติประจำองค์ของท่านอยู่แล้ว จึงเป็นเรื่องของคุณงามความดีและการใช้หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาในชีวิตอย่างแท้จริง เป็นตัวอย่างแก่ผู้คนได้เป็นอย่างดียิ่ง
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-12-2024 เมื่อ 01:39
|