[เถรี]

"ท่านทั้งหลายเมื่อประสบความสำเร็จโตแล้ว ขอให้ดูตัวอย่างพืชชนิดหนึ่งของประเทศจีน ซึ่งตัวผู้พูดเองเพิ่งจะไปอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุเขี้ยวแก้วกลับมาเมืองไทย พืชชนิดนี้ฝรั่งเรียกว่า "โมซุง" แต่กระผม/อาตมภาพเข้าใจเลยว่าเจ้าต้นนี้ก็คือ "เหมาซุ่น" ซึ่งเป็นไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง

ท่านเจ้าคุณอาจารย์กล่าวว่า "พืชชนิดนี้คนแก่ไม่นิยมปลูก แต่คนหนุ่มสาวนิยมปลูกกันมาก เพราะว่า ๕ ปีแรกนั้นแทบจะไม่มีมรรคมีผลอะไรเลย ต้นแค่ไหนก็ต้นแค่นั้น ไม่มีการเติบโต แต่พอเข้าปีที่ ๖ เจ้าต้นนี้จะโตพรวด ๆ วันละ ๒ ฟุตครึ่ง..! รวมแล้วจะโตไปจนกระทั่งประมาณ ๗๕ ฟุต แล้วค่อย ๆ ขยายด้านข้างออก จนกลายเป็นไม้ไผ่ลำมหึมา" กระผม/อาตมภาพเองที่อยู่ทองผาภูมิ รู้จักไผ่ชนิดนี้ดี บ้านเราเรียกว่า "ไผ่หก" หรือว่า "ไผ่ล้อเกวียน" แต่ละปล้องบรรจุน้ำได้เป็นถังเลย..!

ท่านเจ้าคุณอาจารย์กล่าวว่า "การที่เราใช้ความเพียรพยายามในการศึกษา ก็เหมือนกับเจ้าไผ่โมซุงนี่เอง เนื่องเพราะว่าในระยะแรกของเราตลอดหลักสูตร เราก็ไม่เกิดมรรคเกิดผลอะไรให้คนอื่นเห็น บางคนถึงขนาด "น้ำตาตกใน" เพราะความยากลำบากในการศึกษาด้วย แต่ตอนนี้ท่านทั้งหลายผ่านพ้นหลักสูตรครบ ๕ ปีเบื้องต้นเช่นเดียวกับไผ่โมซุงนี้ ถึงเวลาแล้วที่ท่านทั้งหลายจะเจริญเติบโตต่อไปในทางชีวิตเบื้องหน้า ด้วยวุฒิการศึกษาที่ท่านทั้งหลายได้ร่ำเรียนมาดีแล้ว เมื่อประสบความสำเร็จทางการศึกษาแล้ว ก็ต้องค่อย ๆ ขยายตนเองให้เติบโตและสูงใหญ่ เพื่อเป็นประโยชน์แก่มนุษยชาติสืบไป"

ตอนท้ายท่านเจ้าคุณอาจารย์ได้อวยชัยให้พรกับทุก ๆ ท่าน รับพรแล้ว กระผม/อาตมภาพเป็นผู้ที่ได้รับเชิญจากพิธีกร ให้เข้าไปถวายไทยธรรมต่อท่านเจ้าคุณอาจารย์เอง ได้ถามเพียงสั้น ๆ ว่า "ประเทศจีนหนาวมากไหมครับ ?" ท่านบอกว่า "ใส่เสื้อ ๒ ชั้นแล้วยังไม่หายหนาวเลย" แสดงว่าค่อนข้างที่จะหนาวมากทีเดียว..!