[เถรี]

เราจะเห็นว่าพระธรรมยุตนี่จะไม่แตะของอะไรที่โยมยังไม่ประเคนให้ สมัยที่ไปอยู่ดูแลหลวงปู่มหาอำพันที่วัดเทพศิรินทราวาส ท่านจะมีการถวายสังฆทานให้หลวงปู่เจ้าคุณนรรัตนราชมานิต (ธมฺมวิตกฺโก) ทุกวันศุกร์ เพราะว่าท่านเป็นเพื่อนกันและก็เป็นลูกศิษย์ด้วย หลวงปู่มหาอำพันท่านบวชก่อนท่านเจ้าคุณนรฯ ประมาณแปดเดือน แต่ด้วยความที่หลวงปู่เจ้าคุณนรฯ ท่านเก่ง หลวงปู่มหาอำพันท่านก็เลยลดตัวลงไปเป็นลูกศิษย์

เมื่อครูบาอาจารย์มรณภาพท่านก็ทำบุญให้ทุกวันศุกร์ เพราะว่าท่านเจ้าคุณนรฯ มรณภาพวันศุกร์ที่ ๑๔ มกราคม คราวนั้นก็นิมนต์หลวงปู่นิรันดร์ (นิรันดร์ นิรนฺตโร ป.ธ. ๙) ตอนนั้นยังเป็นเจ้าคุณพระศาสนโสภณ รองสมเด็จพระราชาคณะ ตอนหลังท่านได้รับพระราชทานเลื่อน ต้องใช้คำว่าสถาปนาขึ้นเป็นสมเด็จพระราชาคณะ ที่สมเด็จพระวันรัต วัดเทพศิรินทราวาส

ตอนนั้นนิมนต์ท่านมารับสังฆทาน พอโยมประเคน ท่านถาม "ให้แน่นะ" โยมก็ "แน่เจ้าค่ะ" ท่านถามต่อ "ไม่เอาคืนนะ" โยมก็ "ไม่เอาคืนเจ้าค่ะ" ต้องถามให้แน่ใจขนาดนั้นถึงจะรับ เพราะว่าเป็นอาบัติที่โดนแล้วขาดความเป็นพระง่ายที่สุด..!

เนื่องจากว่าเขาตีราคาว่า ๕ มาสกเท่ากับ ๑ บาท ไม่ใช่ขโมยหนึ่งสลึงแล้วจะไม่โดนนะ ขโมยสลึงที่ ๑ โดนอาบัติถุลลัจจัย สลึงที่ ๒ โดนอาบัติถุลลัจจัย สลึงที่ ๓ โดนอาบัติถุลลัจจัย ขโมยครั้งที่ ๔ ครบบาทโดนปาราชิกเลย..! ท่านไม่ให้พวกหัวหมอประเภทเก็บทีละนิด ไม่ต้องถึงก็ไม่รอดไปได้หรอก..!