[เถรี]

สละชีวิตพิชิตสงครามเป็นประวัติศาสตร์ชาติไทย

องค์หลวงตากล่าวถึงเหตุการณ์สำคัญที่สุดในชีวิตของท่านสองครั้ง ซึ่งต้องยอมทุ่มเทเสียสละถึงชีวิต และความจริงจังในการต่อสู้เพื่อให้งานสำคัญดังกล่าวสำเร็จลุล่วงผ่านพ้นไปได้ ดังนี้

"นี้เป็นสงครามที่หนักมากในขั้นเริ่มแรกขั้นหนึ่ง นี่เรียกว่าขั้นหนึ่งของเรา สงครามในตัวเองของเรา ระหว่างเรากับกิเลส

ทีนี้สงครามครั้งที่สองนี้ เราจะรบกับความจนในประเทศไทยของเรา อันนี้ก็สละเลือดเนื้อทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความอิ่มพอภายในใจแล้ว เราไม่เสาะแสวงหาธรรมหาอะไรอีกแล้ว ธรรมกับใจเป็นอันเดียวกันแล้ว เราจึงลงจากเวทีมา ทีนี้ก็มาเสียสละชีวิตเลือดเนื้อของตัวเองเพื่อชาติของเรา จึงได้ออกสนามรบ ว่าหลวงตาบัวเป็นผู้นำ

ประกาศออกมาอย่างอาจหาญชาญชัยอย่างไม่สะทกสะท้าน ไม่มีความบกพร่องในการนำพี่น้องทั้งหลาย เพราะฉะนั้น..จึงขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ช่วยกันเต็มเม็ดเต็มหน่วย สู้สงครามจนของเมืองไทยเรา

สละครั้งแรกสละฆ่ากิเลส ผ่านมาแล้ว สละครั้งที่สองนี่สละเพื่อรบกับความจนของเมืองไทยของเรา เพื่อจะเอาชัยชนะมาสู่เมืองไทยของเรา จึงเสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง ชีวิตจิตใจมอบไว้กับเมืองไทยเราทั้งนั้น ด้วยความเมตตาสงสารเต็มหัวใจ

คราวนี้เป็นคราวประวัติศาสตร์ก็ว่าได้ ถ้าคราวนี้ขึ้นไม่ได้แล้วก็ไม่ทราบว่าคราวไหนจะขึ้นได้ จะมีแต่ความจมโดยถ่ายเดียว ความจมกับความขึ้นได้เราจะเอาทางไหน ? ความขึ้นได้ความชนะ นี่..เราเอาทางนี้ ให้ต่างคนต่างเสียสละ อย่าถอยหลังนะ มีห้าบาทแบ่งสองบาทหรือสิบสลึง เสียสละลงไป นี่..เรียกว่าเราสร้างมหาทาน ทานเพื่อชาติ เราไม่เคยทาน ทานเพื่อคนนั้นคนนี้อะไร ๆ เราทานมา ต่างคนต่างทานมาด้วยกันแล้ว แต่ทานนี้เป็นทานมหากุศลอย่างยิ่ง ทานเพื่อชาติของเรา เรายังไม่เคยได้ทำ

ขอให้ต่างคนต่างสร้างมหากุศลขึ้นสู่เมืองไทยของเรา เราก็จะมีกุศลชุ่มเย็นมากที่สุด จนกระทั่งวันตายเราก็ตายด้วยความชุ่มเย็น ตายด้วยความสง่างามในเมืองไทยของเรา นี่เรียกว่าเราสร้างมหากุศล มหากุศลอันยิ่งใหญ่ ทำเมืองไทยของเราให้ร่มเย็นทั้งชาติเลย"