[เถรี]

เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีข่าว "ลัทธิประหลาดฝึกเด็กตาทิพย์อีก" ซึ่งเรื่องพวกนี้อ่อนไหวต่อกระแสสังคมอยู่แล้ว จนกลายเป็นว่าต่อให้คุณทำผิดหรือว่าทำถูกก็ตาม ก็จะกลายเป็นผิดในสายตาของสังคมข้างนอกไปหมด..!

แล้ววิธีการฝึกทิพจักขุญาณ ซึ่งกระผม/อาตมภาพศึกษามาก็คือ จะต้องฝึกจากอาโลกกสิณ ก็คือฝึกจากแสงสว่าง หรือว่าดวงแก้วลูกแก้วอย่างหนึ่ง ฝึกจากโอทาตกสิณ ก็คือกสิณสีขาวอย่างหนึ่ง หรือว่าฝึกจากเตโชกสิณ ก็คือกสิณไฟอย่างหนึ่ง

แต่นี่ท่านไปปิดตาแล้วก็ให้เด็กเดาตัวอักษรหรือว่าตัวเลขบนกระดาษ แบบที่นักมายากลเขาทำกัน เรื่องพวกนี้ทำไปคนก็สงสัยเสียเปล่า ๆ เพราะว่าแหกคอกนอกตำรา ไม่มีมาทั้งในพระไตรปิฎก หรือว่าอรรถกถา ปกรณ์วิเสสใด ๆ ทั้งสิ้น..!

กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่ถอนใจว่า ขณะที่พระภิกษุสามเณรส่วนหนึ่งพยายามที่จะศึกษาปฏิบัติ รักษาตนอยู่ในกรอบของนักบวชที่ดีของพระพุทธศาสนา แต่ว่าท่านทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าไม่ใช่อยากดังจนหน้ามืด ก็อยากหาแสง ตลอดจนกระทั่งไม่รู้ว่าการประพฤติปฏิบัติเป็นพระภิกษุสามเณรที่ดีอย่างไร จึงได้สร้างปัญหาให้กับคณะสงฆ์จนกระทั่งภาพพจน์ต่ำเตี้ยเรี่ยดินอยู่ทุกวัน กลายเป็นภาระใหญ่ที่กระผม/อาตมภาพจะต้องประคับประคองพระภิกษุสามเณรในสังกัดของตนเอง ให้ประพฤติปฏิบัติเข้มข้นยิ่งขึ้น เพื่อรักษาศรัทธาญาติโยมเอาไว้

ก็ต้องบอกว่าขอบคุณท่านทั้งหลายที่ทำตัวเป็น "นักบวชเน่า" ให้คนอื่นเขาเห็นอย่างชัดเจน ถ้าหากว่าญาติโยมมีสติดีพอ ก็จะเห็นว่านักบวชที่ดีนั้นยังมีอยู่ แล้วก็หันมาเคารพนับถือยึดถือบุคคลที่ดี เป็นที่พึ่งที่ระลึกของท่านในฐานะสังฆานุสติและเป็นเนื้อนาบุญต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)